|
'Carmen meets Carmen', opening van
de 2007 Robeco Zomerconcerten, Amsterdam, Concertgebouw, Grote Zaal,
(live) uitzending door de AVRO op 30 juni 2007 |
Hartstocht thema Robeco
Zomerconcerten
Een wonderlijke combinatie: Tania Kross
en Glennis Grace. Beiden vertolken ze de rol van Carmen in het eenmalige
concert 'Carmen meets Carmen' dat volgende maand de reeks van maar
liefst 104 Robeco Zomerconcerten opent. Carmen uit de klassieke opera
van Georges Bizet (1838-1875) ontmoet Carmen uit de nieuwe musical van
John Ewbank en Robin de Levita. Kross en Grace hadden vorige week in het
Concertgebouw alvast een korte ontmoeting.
"De essentie van Carmen uit de opera is
voor mij vrijheid. Zij was uniek voor haar tijd: vrijgevochten,
onafhankelijk, dominant en manipulatief. Haar drijfveer is niet de
liefde, maar haar vrijheidsdrang. Ik voel die vrijheid als ik de aria's
zing en ik ben heel benieuwd of hetzelfde gevoel zit in de
musicalnummers van Ewbank", zegt Tania Kross (1976). De op Curaçao
geboren mezzosopraan werd op haar eerste dag al binnengehaald als een
geboren Carmen. Ze vertolkte de rol onlangs nog in Stuttgart.
Hoe anders is het voor zangeres Glennis
Grace, de Nederlandse Whitney Houston, die in 2005 meedeed aan het
Songfestival met 'My Impossible Dream'. "Ik geef maar eerlijk toe,
Carmen is voor mij een groot zwart gat. Dat wordt mijn eerste
kennismaking", zegt de artieste, die de komende tijd nog te zien is in
The Wiz. Grace (1978) is nog niet gevraagd voor de musical Carmen, maar
hoopt in het Concertgebouw wel haar visitekaartje af te geven.
Tania Kross vindt 'Carmen meets Carmen'
een goed experiment. "Het operapubliek vergrijst en ik probeer al tijden
om ook jonge mensen te interesseren voor klassieke muziek. Gelukkig heb
ik zelf helemaal geen stoffig imago en krijg ik veel voor elkaar.
Onlangs nog heb ik in de Doelen voor een zaal vol scholieren
Antilliaanse liederen klassiek opgeleukt en die gecombineerd met
Russische componisten als Rachmaninov en Tsjaikovski. Het publiek vond
het prachtig."
La Kross wordt al de koningin van de 'crossover'
genoemd. Ze heeft een eigen muziekfestival in Gouda, waar ze alle
disciplines met elkaar combineert. "Maar als ik heel eerlijk ben, heb ik
zelf nog nooit iets gezongen waar een beat onder zat. Ik vind wel dat
iedere artiest verplicht is om zijn eigen kunstvorm zo dynamisch
mogelijk te brengen. En ik ben er zeker van dat het grote publiek van
Carmen houdt, zonder dat het dat zelf weet. Je kunt zelfs
Carmen-ringtones op je telefoon zetten."En jawel, ook Glennis Grace
herkent de melodie van de habanera (L'amour est un oiseau rebelle....).
Musicalrol
Voor Glennis Grace wordt het concert
vermoedelijk lastiger dan voor Kross. Zij en andere popartiesten als Do
en Paul Carrack zingen de nog onbekende nummers uit de musical die deze
maand in San Diego in premiere gaat. De liedjes zijn in het Engels en
zullen voor de Ewbank-fans zeker te herkennen zijn door de typische
Ewbank/Borsato-sound. Wanneer de musical naar Nederland komt en
wie er dan in zullen spelen, is nog niet bekend. En wat als Kross
wordt gevraagd ? "Haha, nee, de enige musicalrol die ik zou doen
is Anita uit West Side Story en dan in het Engels én in een operahuis."
Het unieke concert draait om de passie en
hartstocht uit Carmen. Er zijn zes klassieke stukken en zes
musicalnummers en er is geen mise-en-scene. "In een goed uur kun je
onmogelijk een hele opera of een hele musical vertellen. Daarom gaat het
over het gevoel", zegt creatief producent Patrick Roubroeks. "De
musical ballads van Ewbank hebben hitpotentie, er zitten echt klappers
tussen. We mogen trots zijn op dit half-Nederlandse product."
Tania Kross heeft vertrouwen in de
muzikale ontmoeting. "Glennis en ik zijn allebei powerladies. Wij weten
hoe we Carmen moeten laten leven. En ik zal Glennis ook alle ruimte
geven om dat te doen".
De
Telegraaf, Annet de Jong, May 11, 2007
| Red: Toekomstmuziek
|
Naam : Tania Kross (1976)
Instrument : Stem,
mezzosopraan, operazangeres
Eerste noot: 'Ik was van jongs af
aan, toen ik nog op Curacao woonde, bezig met dansen, zingen en
toneelspelen. Als ik vooral maar kon zingen ! Na de middelbare
school ontdekte ik dat er in Nederland een opleiding was waar ik
al mijn passies bij elkaar kon brengen: het conservatorium. En daar koos
ik niet voor opera, maar de opera koos mij. Er ging een wereld voor me
open.
Doorbraak: 'De doorbraak van
mezelf was de opera Carmen bij het Staatstheater Stuttgart dit jaar'.
Liefde voor : 'De opera! net als
ik een kruisbestuiving van culturen, alles komt bijelkaar: zang dans,
toneel, muziek en mode. Het is mijn absolute passie. Ik ben ongelooflijk
gretig: ik heb de klassieke muziek pas zo laat ontdekt, ik moet nog
zoveel inhalen'.
Ambitie: 'Ik wil continue
nieuwe dingen doen. Cross-overs van muziek, theater, toneel, kunst
en cultuur. Groter groeien in de opera en als mens. Ik moet mijn hoofd
stoten en ervan leren, geprikkeld te blijven. Daarom omring ik me altijd
met mensen die beter zijn dan ik, die trekken me mee.
Red,
Mireille Capiau, juni2007
| Bruckner: Mis in f : Koninklijk
Concertgebouworkest conducted by Philippe Herreweghe, Amsterdam,
Concertgebouw, broadcast by AVRO on a later date
.....de prima solisten Hanneke de Wit,
Tania Kross, Werner Güra en David Wilson-Johnson.....
.... the excellent soloists Hanneke de
Wit, Tania Kross, Werner Güra and David Wilson-Johnson .....
De Volkskrant,
Bela Lutmer, 16 juni 2007
Het aandeel van de vier solisten is
marginaal, waardoor de bijdrage van de twee bij het orkest debuterende
Nederlandse zangeressen Tania Kross (alt) en Hanneke de Wit (sopraan)
alleen maar naar meer konden doen verlangen.
The parts sung by the four soloists is
quite limited, This only leads to the longing that the two Dutch singers
Tania Kross (alto) and Hanneke de Wit (soprano), both making their debut
with the orchestra, will return soon.
NRC
Handelsblad, Mischa Spel, June 14, 2007
.... In
deze omgeving maakten de Nederlandse zangeressen Hanneke de Wit en Tania
Kross hun debuut bij het KCO. Maar Bruckner laat hen gedurende een uur
zo weinig van hun stoel opstaan dat er nauwelijks een oordeel over hun
bijdragen gemaakt kan worden.
In this
setting the Dutch singers Hanneke de Wit and Tania Kross were making
their debut witht the KCO. But Bruckner is requiring so little of them
Trouw, Peter
van der Lint, 15 juni 2007 |
| Interview in Aware
Inspiratie
'Verbeelding is voor mij inspiratie',
zegt operazangeres Tania Kross. Het Concertgebouw koos haar in 2004 tot
Rising Star en twee jaar later won ze de Edison Klassiek Publieksprijs.
'Zingen is helemaal gebaseerd op
inspiratie. Want je hebt van binnen een instrument dat ontastbaar is,
dat je moet bouwen en leren bespelen, zonder dat je het ooit hebt
aangeraakt. Sinds ik met opera begon, test ik mijn stem aan de
aria Baba the Turk uit The Rake's Progress van Stravinsky. Op
audities kies ik die altijd. Deze aria is veel complexer dan een
bepaalde aria van Mozart, die veel mezzosopranen dan kiezen. Zij ligt
veel minder gemakkelijk in het gehoor en je kunt haar niet zomaar
meezingen. Baba is een Turkse vrouw met een baard die op kermissen staat
en denkt dat ze geweldig is. De eniergie die ik van haar krijg, dat is
fantastisch. Die ingewikkelde muziek schud ik dan zo uit mijn mouw.
Dat doen we toch effe, denk ik dan. Baba doet het voor mij.
Die inspiratie die Baba me geeft, heeft
te maken met hoe ik ben. Om als 17-jarig meisje in Curacao te bedenken
de oceaan over te steken om in Nederland operazangeres te worden en de
wereld te veroveren, moet je heel eigenwijs en naïef zijn. Ik ben
dat altijd gebleven en ben daar trots op. Baba heeft dat ook. De
kermistent is in haar idee het grootste podium ter wereld. Voor haar
gevoel wordt ze aanbeden door fans. Ze doet alles in de naam van de
echte liefde. Ze is heel puur en eerlijk. Dat snapte ik veel beter dan
een eenvoudige melodie van Mozart.
De opera The Rake's Progress in
een regie van John Cox is gemaakt voor het Festival van Glyndebourne.
Maar vanwege het grote succes reist hij al dertig jaar de wereld rond.
In 2004 ging de Reisopera deze productie doen en ik wilde perse de rol
van Baba the Turk. Ik kon hiermee letterlijk in de voetsporen treden van
andere, inmiddels wereldberoemde mezzo's. En natuurlijk werd ik het ook.
Het prachtigste moment vond ik het openmaken van mijn kostuum. Daarin
hadden ze de namen genaaid van alle zangeressen die Baba hadden
gezongen: die van mij helemaal onderin. Het decor was met de hand
gemaakt door David Hockney, gebaseerd op etsen van Hogart, die
Stravinsky op zijn beurt hadden geïnspireerd tot het schrijven van de
opera. Alles was in de stijl van de etsen - met streepjes - van
kostuums, tot kleedjes en tuinen.'
Aware, Angela
Rijnen, psychologisch Tijdschrift, mei 2007 |
|
Recital with Randal Corsen, jazz
pianist, Terneuzen, Jazz club Porgy en Bess |
Even Curaçao in Terneuzen.
Terneuzen - Zelfs de kleur van
hun kleding lijken ze op elkaar te hebben afgestemd. "Het is niet
afgesproken. Het is puur toeval", bezweert pianist Randal Corsen vlak
voor de pauze. Toch geeft het aan hoezeer hij en mezzosopraan Tania
Kross elkaar aanvoelen.
Het is, zondagmiddag, al bij
voorbaat een van de hoogtepunten in het rijke jubileumprogramma van het
vijftigjarige Terneuzense muziekpodium Porgy en Bess. Toch is het
publiek er niet massaal op afgekomen. Om die reden blijft de
aanvankelijk gereserveerde Grote Kerk gesloten en wordt uitgeweken naar
het café zelf, dat uiteindelijk redelijk goed gevuld is. Randal Corsen
kan niet echt rouwig zijn om de verandering van locatie. "Eerlijk gezegd
ben ik er wel blij mee. Het is hier ontzettend gezellig." De
beminnelijke pianist is dit seizoen artist in residence bij Porgy en
Bess. Hij trad de afgelopen maanden al twee keer in Terneuzen op. ,,Deze
concerten zijn voor mij de hoogtepunten van het seizoen", zal hij later
op de middag zeggen. Na twee jazzy solonummers introduceert hij zijn
gaste van deze middag: Tania Kross, net als hij afkomstig uit Curaçao.
"Ze is een vriendin van me, maar ik vind het een grote eer om met haar
samen te spelen, want ze is een geweldige zangeres. Ik leun op de
jazztraditie, terwijl Tania uit de klassieke hoek komt. We hebben de
Antilliaanse muziek als bindmiddel." Die muziek, waarvan Corsen en Kross
zich beschermers en ambassadeurs voelen, staat deze middag centraal.
,,Het zijn liederen die veel betekenis voor ons hebben", zegt de
zangeres als inleiding. Kross is inmiddels een hoog aangeschreven
mezzosopraan en dat bewijst ze meteen met twee nummers ('golden oldies')
van de vermaarde Curaçaose zanger en gitarist Oswin 'Chin' Behilia. Maar
bijna net zo belangrijk als haar onbetwiste zangcapaciteiten is haar
uitstraling. Het plezier is zichtbaar, hoorbaar, voelbaar. Ze zingt
doorleefd, kijkt het publiek soms indringend aan, maar laat zich af en
toe ook met gesloten ogen meevoeren door de muziek. De meeste teksten
zijn in het Papiaments of het Spaans, maar op deze wijze gebracht
klinken ze opmerkelijk verstaanbaar, wat mede te danken is aan de
ontwapenende introducties van Corsen en Kross. De twee laten de rijkdom
horen van de Antilliaanse muziek, waarop vele culturen hun stempel
hebben gedrukt, van Weense wals tot Latijns-Amerikaanse invloeden.
Indrukwekkend zijn bijvoorbeeld de twee vol overgave gezongen liederen
van de Argentijnse componist Carlos Guastavino, maar ook Bo tin ku bolbe
van René Clemencia. Na de pauze begint Corsen weer solo, met een nummer
(When I'm with you) van zijn nieuwe album Armonia, dat hij met vele
grootheden opnam in New York. Vervolgens levert hij een ritmisch
hoogstandje in een stuk dat is gebaseerd op de tambu, traditionele
muziek van Curaçao. Kross pakt de draad weer op met Sunú van Oswin
'Chin' Behilia. De aankondigingen bij de diverse liederen worden steeds
uitgebreider en amusanter, zodanig zelfs dat ze even moeite hebben om
Nenita van Emilio Prudencia - hét prijsnummer - goed in te zetten.
Kippenvel even later ook bij de traditional Nonze su kantika di tambu,
een aria uit de grote Antilliaanse opera die beiden voorbereiden. Een
toegift is onontkoombaar. Enkele mensen uit het publiek, met dezelfde
wortels als Kross en Corsen, dansen mee op het podium.
Het is even Curaçao
in Terneuzen. Ook de temperatuur is zoals het hoort.
Provinciaalse Zeeuwse Courant, Rolf Bosboom,
16 april 2007
Classic meets Jazz
Het eerste deel van de concerttrilogie van
pianist Randal Corsen als 'artist in residence' was op 1 oktober 2006
met zijn 'Muzik Antiyano'. Het tweede concert in februari 2007 heb ik
helaas moeten missen wegens (hoe toepasselijk) vakantie op Curacao. De
trilogie werd afgesloten met een derde concert samen met Corsens goede
vriendin Tania Kross (zang, mezzosopraan). Classic meets Jazz.
Corsen en Kross zijn beiden geboren op
Curacao, kenden elkaar daar al, en kwamen allebei naar Nederland om te
studeren. Verder hebben ze gemeen dat ze zich hard maken voor het behoud
van de traditionele Antilliaanse muziek. Kross doet dat vooral vanuit
een klassieke invalshoek. Corsen voegt jazzinvloeden toe aan de muziek.
Hij noemt het zelf cura-jazz. En de titels en teksten zijn overwegend in
hun moederstaal: het Papiaments. Ze werken op dit moment samen aan een
prestigieus project dat in 2010 gereed moet zijn. Het is een opera die
is geïnspireerd op het boek 'Slaaf en meester' van oud-gevolmachtigd
minister van de Antillen Carel de Haseth.
Tijdens het optreden laten Kross en Corsen
horen dat ze op de goede weg zijn met hun project. De prachtige aria 'Nonze
Su Kantika Di Tambú' raakt. Maar ook nummers met een ogenschijnlijke
eenvoud als Emilio Prudencia's 'Nenita' over de Curacaose Chu-chubi
bekoren en boeien het publiek. Randal Corsen begint beide sets met
twee solostukken. Eén van mijn favoriete nummers de de tambú 'Tanta Mery'
door Corsen bewerkt tot een prachtige lyrische ballad. Het nummer met de
Engelstalige titel 'When I'm With You' is opgedragen aan zijn vrouw,
bekend van de Curacaose vocale groep Grupo Serenada, en afkomstig van
zijn nieuwe cd 'Armonia'. En natuurlijk is er op deze zomerse
zondagmiddag in april een Antilliaanse afsluiter als toegift: een
tumba, en ja, er mag gedanst worden !
Randal vond het een hele eer om 'artist in
residence' te zijn en - bescheiden als hij is - hoopt hij de komende 5
of 10 jaar nog eens te worden uitgenodigd in Porgy en Bess.
Draai om je oren - jazz and more, Eddy
Westveer, 1 mei 2007
| Hoeders van de
Antilliaanse muziek |
TERNEUZEN - Vraag aan voorzitter Hans
Zuiderbaan wat hét hoogtepunt moet worden van het toch
al indrukwekkende jubileumprogramma van Porgy en Bess en
hij aarzelt geen moment: Tania Kross. De mezzosopraan
treedt zondag op met pianist Randal Corsen.
Corsen - dit seizoen artist in residence bij
Porgy en Bess - en Kross zijn allebei op Curaçao
geboren. Ze kwamen als tieners naar Nederland om te
studeren, maar kenden elkaar al van de Antillen. "Randal
is heel belangrijk voor mij", zegt Kross. "Hij is de
spil in mijn carrière. We voelen ons samen
verantwoordelijk voor het behoud van de muziek van de
Antilliaanse cultuur, van die oeroude melodieën."
Corsen deed dat met name op zijn album Evolushon (2004),
waarop hij de traditionele muziek vermengde met
jazzinvloeden. Hetzelfde, maar dan met een klassieke
invalshoek, deed Kross op haar debuut-cd: Corazón
(2005), waaraan Corsen meewerkte. Beide albums werden
bekroond met een Edison. Voor het concert in Terneuzen
vormt Corazón het uitgangspunt.
Samen bereiden ze rond de traditionele Antilliaanse
muziek een ambitieus project voor, dat in 2010 een feit
moet zijn. "We zijn bezig met een opera", zegt Kross.
"Als je iets wil betekenen voor je vaderland, dan is het
wel met zoiets. Zo'n opera kan een prachtige bol van
energie worden. Het uitgangspunt is een boek dat we
allebei erg inspirerend vonden: Slaaf en meester van
Carel de Haseth. Op basis daarvan maken we het libretto,
dat Randal daarna op muziek gaat zetten."
Kross is de afgelopen jaren uitgegroeid tot een van de
beste zangeressen. Bij het grote publiek is ze vooral
bekend door haar optreden tijdens het Edison Gala in
2005. Ze verving Angela Gheorghiu, die meende dat haar
naam te klein op het affiche stond. Kross deed haar
compleet vergeten. Binnen de operawereld had ze haar
naam echter al veel eerder gevestigd.
Haar agenda is imposant, maar laat ook haar
veelzijdigheid zien, met - onder meer - recent nog
Carmen in Stuttgart, momenteel Von Bibers opera Arminio,
vanaf mei een Zuid-Afrikaans programma met het
Rotterdams Kamerorkest, in juni een Bruckner-uitvoering
met het Concertgebouworkest en aan het eind van die
maand ook de tweede editie van haar eigen festival
Krossin' Gouda. ,,Het is fantastisch dat ik de
mogelijkheid heb gekregen om niet alleen op te treden,
maar ook iets te laten zien van mijn visie op muziek,
door zelf een programma samen te stellen. Vorig jaar was
het een succes en dit jaar wordt het alleen maar
leuker."
Ze combineert voortdurend stijlen, culturen en
kunstdisciplines. Voor Kross is het vanzelfsprekend
"Mijn grootste crossover is het oversteken van de oceaan
geweest. Ik ben niet zo'n puriste. Het gaat er niet om
dat je muziek perfect uitvoert, maar dat je het eerlijk
en met je hart brengt. Natuurlijk hou je rekening met
stijlen, maar de theorie wordt nog te vaak als heilig
beschouwd en dat gaat ten koste van de interpretatie. Ik
probeer binnen mijn mogelijkheden de uitersten te
zoeken. Dan pas voel ik me happy."
Provinciaalse Zeeuwse Courant, Rolf Bosboom, April 13, 2007
| Louis Andriessen : Hadewych,
Radio Kamer Filharmonie en Cappella Amsterdam, conducted by Stefan
Ashbury, ZaterdagMatinee, Concertgebouw Amsterdam, Grote Zaal, live
broadcast by NPS Met Hadewych van Louis Andriessen, intussen
ook al weer een klassieker van bijna twintig jaar oud, verdiepte het
spirituele gehalte van het concert zich aanzienlijk, wat zowel te danken
was aan de druk die de omvangrijke klarinettengroep op de ketel zette
als aan de zang van Tania Kross. In een stijl die wellicht romantischer
was dan Andriessen destijds voor ogen stond, paarde ze zwoelte aan
verinnerlijking, en momenten van schrijnende schoonheid aan seconden van
lichte ongewisheid.
De Volkskrant, Frits van der Waa, 26
March 2007
Tania Kross zong overtuigend - vooral in de
lagere registers - in Louis Andriessens Hadewych (1988), een zetting van
visioenen van deze dertiende-eeuwse mystica, vol erotische ondertonen
('Al mijn leden voelden de Zijne tot hun hoogste voldoening."). Het
orkest trof hierbij precies de juiste broeierig-rituele klank.
NRC
Handelsblad, Jochem Valkenburg, March 26, 2007
In Louis Andriessens
reli-erotische visioen Hadewijch ("ik versmold met Hem en mij bleek
niets van mezelf over") boog (mezzo)sopraan Tania Kross zich met verve
over de gekluisterde melodiek.
Het
Parool, Erik Voerrmans, March 26, 2007 |
| Recital with Ernst Munneke, singing
'Arie Antiche en liederen van Brahms, Wolf, Rachmaninow, Montsalvatge en
Prudencia', Tilburg, Souvenir des Montagnards, Aula van de
Universiteit |
Tania Kross sterk
in theatrale gezangen
Zangeres Tania Kross
is, op z'n Brabants gezegd, een leuk meidje. Ze heeft een sympathieke
uitstraling, maakt gemakkelijk contact met haar publiek, ze neemt het
podium meteen helemaal in en straalt aan alle kanten uit, dat ze dat met
veel plezier doet. Het hebben van een podiumpresentatie is het halve
werk, mensen willen worden aangesproken, en dat worden ze door Tania
Kross. Kross begon haar Tilburgse optreden met liederen van Brahms en
Wolf, en klom via Rachmaninow, Montsalvatge en vijf Arie Antiche op naar
lichter repertoire uit haar geboorteland Curaçao. Hoe verder de avond
hoe boeiender het optreden van de mezzosopraan en haar pianist Ernst
Munneke werd. Kross heeft een mooie, warme stem, maar voor Brahms en
Wolf is dat niet genoeg. De muzikale intentie was er, de mogelijkheid
het poëtische, romantische kunstlied op haar publiek over te brengen
ontbrak. Ze zong helaas nagenoeg onverstaanbaar en bracht niet die
fijnzinnige, kleurrijke expressie aan die deze liederen interessant
maakt. Kross was het beste in de programmaonderdelen, die iets
theatraals hadden. De dramatische gezangen van Rachmaninov, negerliedjes
van Montsalvatge, de uitdagende Habanéra uit de opera 'Carmen' van Bizet
(toegift), en vooral de onder de naam "Corazón" gebundelde Antilliaanse
songs waren haar op het lijf geschreven. Met humor en verbeeldingskracht
wist ze de specifieke sfeer van elk lied goed te treffen. Een mooi
slaapliedje, Cubaanse zwierigheid, warmbloedige Antilliaanse muziek,
Tania zong met hart en ziel, met lijf en leden, daarbij swingend en
accuraat terzijde gestaan door pianist Ernst Munneke. (....)
Brabants
Dagblad, Marjolein Sengers, 14 maart 2007
| "I hate music", recital with songs
of Leonard Bernstein, with Claron McFadden, Mark Tevis, Guido Segers and
Reinild Mees, concerts in
The Hague (Diligentia), Amsterdam (Concertgebouw), Laren, Naarden and
Heerenveen. |
Vrijdagavond werd bewezen dat de muziek van Bernstein, de man van
extremen, een afgeladen zaal in het Naardense stadhuis op het puntje van
de stoelen hield. Wat natuurlijk mede te danken was aan de drie
topvocalisten. De jonge Tania Kross bijvoorbeeld – die een flinke brok
expressiviteit koppelt aan een prachtig vol mezzotimbre –of de ervaren
Claron McFadden die je met haar heldere sopraanstem in het hart weet te
raken. De Amerikaanse tenor Mark Tevis maakte vrijdagavond het vocale
trio compleet. (....) Bernstein schreef naast deze klassieker nog
talloze andere mooie vocale stukken, die echter veel minder gehoord
worden. Deze avond klonken delen uit religieuze werken als de Chichester
Psalms en de Mass, maar ook toneelmuziek en humorvolle liederen. Vooral
dit laatste genre ligt Tania Kross bijzonder goed. Bij de virtuoos
gezongen recepten in ‘La Bonne Cuisine’ bleven de teksten ondanks het
adembenemende tempo duidelijk te verstaan, terwijl haar timing en mimiek
steeds garant stonden voor een lach. Dat gebeurde ook in ‘What a Movie’
uit ‘Trouble in Tahiti’. Maar ontroering opwekken kan zij ook, zo bleek
in het gevoelige ‘My house’ uit ‘Peter Pan’.
Gooi-
en Eemlander, Els Boer January 29, 2007
De mezzosopraan Tania Kross beschikt
eveneens over een fraaie stem. Onderbouwd met een uitstekende techniek
en gelardeerd met een overrompelende muzikaliteit wist ze de
toehoorders vanaf begin tot einde aan zich te verplichten. Een
natuurlijke expressie vormde steeds weer de basis van haar benadering.
Juist de meer lichtvoetige liederen als Peter, Peter uit Peter Pan
(1950) kregen daardoor precies wat ze nodig hadden. Bewonderenswaardig
was haar vertolking van de snelle, parlando-achtige episoden uit de
cyclus La Bonne Cuisine. Ondanks de hoge tempi daarin, realiseerde ze
timbre, klank, legato en dictie op perfecte wijze. Maar ook de verstilde
momenten in de aria Greeting (1988) was bij haar in goede handen.
(...)Temperament en lyriek gingen hier hand in hand. (....)
Dat laatste mag trouwens
ook gezegd worden over Claron McFadden en Tania Kross. De van
jazz-invloeden doordrenkte muziek was hen op het lijf geschreven.
Heerenveense Couant,
Johan G. Koers, 1 februari 2007
| Dutch Diva's veroveren de wereld.
Vijf Nederlandse klassieke zangeressen zijn hard op weg naar de
internationale top. Vijf portretten van Eva Maria Westbroek, Christianne
Stotijn, Cora Burggraaf, Johannette Zomer en Tania Kross
|
Tania Kross (1976,
Curacao) won onder meer de NPS Cultuurprijs en het Christina Deutekom
Concours (2000). Baarde opzien in de Rising Stars-serie van het
Concertgebouw. Ze was verbonden aan de Staatsoper Hannover, zong bij de
Reisopera, ontving de Edison publieksprijs en debuteerde met lof bij De
Nederlandse Opera.
“Mijn mooiste
ervaring? In Salzburg werd een concert verplaatst van het Mozarteum
naar het Mozarthaus. Het was de eerste keer dat daar een concert werd
gegeven. Stel je voor: stond ik daar –tijdens het omkleden- in de kamer
van Mozart in mijn onderbroek. Ik vond het zo’n bizarre situatie.” En
de meest teleurstellende ervaring? Ik was net afgestudeerd in
Utrecht toen ik mocht auditeren bij Harry Kupfer in Berlijn. Hij wilde
me als Carmen. Ik was door het dolle heen. Ik was pas 24 jaar. Toen
kwamen de bezuinigingen, vertrok Kupfer en werd ik met een zakje geld
voor de moeite terug naar huis gestuurd. Ik was zo teleurgesteld. Ik
dacht: dit is het einde van mijn carriere.” Waar sta je over tien
jaar? “Op mijn voeten.” Wie is je heldin? “Anne Sofie von
Otter, geweldige techniek.” En wie is je antiheld? “Ha,ha...Angela
Gheorgiu natuurlijk. Al ben ik haar eeuwig dankbaar. Omdat zij haar naam
te klein op de posters vond staan en weigerde te zingen tijdens de
Edisonuitreiking kreeg ik mijn kans in het Concertgebouw.” Heb je
iets met divaschap? “Ja en nee. Oorspronkelijk is het een
troetelnaam voor een zangeres met een goddelijk geluid.Een blijk van
waardering. Het is jammer dat het woord in Nederland zo’n negatieve
klank heeft. Heeft volgens mij te maken met die ‘doe-maar-gewoon-mentaliteit.’
Alleen in dit land komen mensen na het concert naar je toe en zeggen ze
‘oooooohhh wat zong u mooi en wat leuk dat u zo gewoon gebleven bent’.
Dan heb ik soms zin om het uit te schreeuwen: ik ben niet gewoon. Wat ik
doe is uniek.” Waar kijk je naar uit? “Naar de Carmen die ik
volgende maand in Stuttgart ga zingen. Naar mijn festival Krossingouda.
Naar de opera die ik aan het produceren ben. De premiere is gepland voor
2010. Een opera in het Papiaments, Leuk he.”
HP de Tijd, Oswin
Schneeweisz, 2 februari 2007
| Arie Antiche, presentatie van
de CD, mmv Marietta Petkova, Amsterdam, 's Staetshuys, 3 november 2006
Zingend logeetje
Al een tijdje logeerde
mezzosopraan Tania Kross bij Jan Meulendijks en Bart Schuil in
hun museale Amsterdamse grachtenpand. "Een musicus als zij moet
niet op een hotelkamertje zitten", zei Schuil gastvrij bij een
kaarsenstandaard voor een van de 18e-eeuwse wandschilderingen.
Deze avond gaf Kross, een rijzende ster bij De Nederlandse
Opera, een concertje voor goede bekenden van beide
muziekmecenassen, onder wie Trudy Derksen, Matthijs van
Heiningen en Kamerlid Laetitia Griffith, die er een
VVD-bijeenkomst voor liet schieten. "Ik ben hier voor het
eerst", zei Francois Charpin met een Frans accent. Hij is het
voorbeeld van een balletdanser die wél een toekomst wist op te
bouwen na zijn danscarriere, die immers altijd jong eindigt. "Ik
maak nu kostuums voor Het Nationaal Ballet, waar ik vroeger
danste." Modemaker Frans Molenaar kent hem goed. "Couturier", zo
stelde Molenaar hem waarderend voor. Molenaar gaat zijn eigen
kleding tonen bij de prestigieuze New-Yorkse kunsthandel
Wildenstein.
Kross had inmiddels de sterren van de
hemel gezongen, mede dankzij de betrouwbare begeleiding van toppianiste
Marietta Petkova. Samen met dit bescheiden fenomeen nam ze de cd Arie
Antiche op, die deze avond werd gepresenteerd. "Wie had gedacht dat het
zo ver zou komen", verzuchtte Kross. "Het begon allemaal bij het
Cristina Deutekom Concours", zei ze tegen de diva die haar naam aan het
concours heeft gegeven. "Maar je bent er nog niet", sprak La
Deutekom. |
De Telegraaf, Stan
Huygens, 8 november 2006
| Arie Antiche, mmv Marietta Petkova,
cd Philips 00289428466
Iedereen
die klassiek zang studeert, wordt vroeg of laat
geconfronteerd met de Arie Antiche, letterlijk: oude aria's. Alessandro
Parisotti (1835-1913) verzamelde eind negentiende eeuw
een aantal opera-aria's van barokcomponisten en schreef daar
nieuwe pianobegeleidingen bij om de pareltjes beter toegankelijk
te maken. Zelf leverde hij ook een compositorische bijdrage en
wel de schalkse aria Se tu m'ami, die hij onder de naam van
Pergolesi publiceerde.
Vanwege
hun specifieke zangtechnische eisen vormen de in drie boeken gebundelde
werken van Caldara, Marcello, Cesti, Pergolesi en anderen nog altijd
geliefd studiemateriaal voor diva's in spe. Opnames van de Arie Antiche
met piano zijn echter schaars en Tania Kross en Marietta Petkova voorzien
daarom echt in een leemte. Kross weet haar volumineuze stem goed onder
controle te houden en zet knappe prestaties neer. Expressie en
virtuositeit gaan bij deze steeds populairder wordende mezzosopraan
hand in hand. De altijd even initiatiefrijke pianiste Marietta Petkova
tekent voor de gevoelig meeademende begeleidingen.
Maarten-Jan Dongelmans, 7
november 2006 |
Ik heb Tania Kross iets meer
dan een jaar geleden voor het eerst ontmoet. Zij had net
haar platencontract met Universal getekend en haar eerste
cd, ‘Corazón’, met Antilliaanse liederen, opgenomen. Als een
blok viel ik voor haar charmes, haar spontaniteit en haar
waanzinnige uitstraling. Door haar warmte en
ongekunsteldheid voelde het alsof wij elkaar al jaren
kenden, en het interview veranderde algauw in een
vriendschappelijk gesprek. Sindsdien is er veel gebeurd. Zo
debuteerde ze bij de Nederlandse Opera als Lola in
Mascagni’s ‘Cavalleria Rusticana’ en organiseerde ze haar
eerste Festival, Krossin’ Gouda. Haar cd-debuut leverde haar
de Edison Klassiek Publieksprijs op. Voordat ze naar Curaçao
vloog om een beetje uit te rusten, dook zij de studio in om
haar tweede, ‘Arie antiche’, op te nemen. Tijd dus voor een
nieuw gesprek. Zij logeert bij goede vrienden in een
monumentaal grachtenpand dat haar Nederlandse pied-à-terre
is geworden. Ik bel aan en daar staat ze dan, mooier dan
ooit, in een geweldige jurk en op hooggehakte slippers.
Zwierig gaat ze voor naar een pracht van een kamer. Met een
kan thee nestelt zij zich op de bank. ‘Waarom ‘Arie antiche’?
Mijn eerste cd was een soort introductie: dit is Tania, met
een heel apart repertoire. Op mijn tweede cd wil ik heel
duidelijk laten zien wat ik kan, hoe ik mijn stem gebruik,
wat al die jaren van harde studie hebben opgeleverd. Mijn
vak is coloratuur-mezzo. Eerst wilde ik een cd maken met
composities uit de Spaanse barok, maar algauw verwisselden
we dat idee voor ‘Arie antiche’’. De aria’s uit de
verzameling ‘Arie antiche’ stammen uit 17e en 18e eeuw, maar
pas in de 19e eeuw werden ze door Alessandro Parisotti samen
gebundeld. Een negentiende-eeuwse kijk op de Barok, is dat
wat haar aantrekkelijk leek? ‘Ja, want daardoor komt de
schoonheid van de stem heel mooi naar voren. Door zijn
arrangementen heeft Parisotti zijn heel eigen visie op die
werken gegeven. Die pak ik op, en daarop voortbordurend voeg
ik er mijn eigen ideeën aan toe.’ Tania Kross wordt op de
piano begeleid door Marietta Petkova, een pianiste die zij
van tevoren niet kende. Hoe is die samenwerking verlopen?
‘Marietta is concertpianiste en daardoor was het een gok.
Het kon totaal floppen, maar goddank klikte het geweldig. Ik
geniet enorm van de manier waarop zij met muziek bezig is.
Haar aanpak vind ik zo verfrissend! Zelf ben ik vrij
dominant in wat ik muzikaal wil doen - als Tania rechts wil
dan gaan we met zijn allen …. Met haar veranderde die
houding. Ik ontdekte wat wij sámen kunnen doen, het werd een
‘samendans’, en ik vond het heerlijk. Zij is heel
perfectionistisch, net als ik, en dat stimuleert. Ik vind
dat je moet samenwerken met mensen die minstens zo goed zijn
als jij, want die trekken je naar boven. Marietta is
geweldig.’ Hoe ziet de toekomst eruit? Gaat Kross meer oude
muziek zingen? ‘Nee. Ik vindt oude muziek prachtig en het is
gezond voor de stem, maar ik wil zoveel mogelijk mezelf
blijven en me nergens op vastpinnen.’ Volgend seizoen komt
zij terug bij de Nederlandse Opera in twee opera’s van
Monteverdi. Bij de Reisopera gaat zij ‘La cenerentola’ doen.
Zijn opera-aria’s haar volgende cd project? ‘Wellicht wel …
het zou logisch zijn, denk je niet’
Klassieke zaken, Basia Jaworski,
oktober 2006
|
Tania Kross, mezzosopraan,
Ernst Munneke en Randal Corsen, piano. Gehoord: 7 september in
de Doelen (Jurriaanse Zaal), Rotterdam
Tania Kross, meer dan alleen een Rising Star
****
Op haar negentiende kreeg zij de
aanmoedigingsprijs op de Rosa Ponselle Competition for the Vocal
Arts. In het seizoen 2004/2005 was zij de ‘Rising Star’ bij het
Concertgebouw. Dit jaar winnares van een Edison voor haar cd
Corazón en een glanzend debuut bij de Nederlandse Opera in Cavalleria Rusticana. De carrière van de mezzosopraan Tania
Kross vertoont komeetachtige trekken.
Het recital op donderdagavond in
de Jurriaanse Zaal vormde een uitgelezen kans om Tania Kross nu
eens volstrekt naturel te beluisteren, los van alle drukte en
publicitair gedoe rond haar status als aankomende diva.
In liederen waar de melancholie
vanaf druipt, zoals Tsjaikovski’s Geloof mij niet, mijn
vriend. Ook leent ze haar warme mezzo aan In het zwijgen
van de stille nacht en het wrange De soldatenvrouw
van Rachmaninov, een andere ‘zanger van het droeve lied’.
Niet minder aangrijpend, maar in
een heel ander muzikaal idoom, is La maja dolorosa van
Enrique Granados, waarin zij schitterend wordt begeleid door
Ernst Munneke. Het hoge register, waarin ze aanvankelijk wat
onzeker klinkt, is intussen voldoende opgewarmd. Prachtige zang
is te horen in vier liefdesliederen van Fernando Obradors.
Vooral Del cabello más sutil is betoverend.
Na de pauze brengt zij, al even
voortreffelijk begeleid door Randal Corsen, twee canciones
van Ernesto Guastavino waaronder het ontroerende La rosa y el
sauce. Daarna een rijke variatie aan liederen van drie
Antilliaanse componisten: Oswin ‘Chin’ Behilia, René Clemencia
en Emilio Prudencia.
Vooral in de muziek uit haar
geboorteland Curaçao - soms vrolijk (Chuchubi), soms
weemoedig - geeft Kross haar geheim prijs. Het is niet alleen
haar stem, haar hoogst aantrekkelijke presentatie. Zoals zij
zingt in Granados’ Het meisje en de nachtegaal: ‘No hay
cantar sin amor’ - zonder liefde is zingen ondenkbaar.
|
Algemeen Dagblad /
Rotterdams Dagblad, Ger van der Tang, 9 september 2006
| Residentieorkest conducted by
Roberto Minczuk: Bizet : aria's of Carmen, performances in The Hague
(Binnenhof Festival), Slotgrachtconcert De Haere, Olst, and
Havenkomconcert in Almere |
Zo werd het toch een een
sprookjesachtige muziekavond bij het prachtig uitgelichte kasteel, met
het Residentie Orkest en solisten Kraayenhof, mezzospraan Tania Kross en
tenor John Keyes.
De Telegraaf, Stan Huygens,
20 augustus 2006
Een geboren Carmen komt naar het
Binnenhof
"Wat heb ik toch een mooi vak," roept
mezzosopraan Tania Kross uit. "Ik doe alleen maar dingen die ik
ontzettend graag doe." Ze is net terug van vakantie in haar geboorteland
Curaçao en klaar voor een nieuw concertseizoen. Het belooft een mooi
jaar te worden. Haar tweede cd verschijnt in september. Ze treedt op
tijdens het Gergiev-festival in Rotterdam en in juni 2007 maakt ze haar
debuut bij het Koninklijk Concertgebouworkest.
Deze week treedt Kross op tijdens het
Binnenhof Festival samen met het Residentie Orkest en bandoneonist Carel
Kraayenhof. Op het programma staan ook aria's uit Bizet's opera Carmen. Een partij die haar op het lijf geschreven is. Ze bezit er
de juiste stem voor: donkerglanzend en met voldoende hoogte. En ze heeft
haar uiterlijk mee. "Als een regisseur kan kiezen tussen mij en een
lange blondine komt hij toch snel bij mij uit."
De mezzosopraan kan zich goed inleven in
de rol van de vrijgevochten zigeunerin. "Ze is een vrouw van deze tij":
ze weet en doet wat ze zelf wil."
Kross zong de rol van Carmen in 2001 al
eens in een kamerbewerking van Peter Brook onder regie van Pierre Audi.
Het was de meest ingrijpende belevenis uit haar zangcarrière.
"Ik was nog heel jong en kwam net van het conservatorium. Daar was
opeens Audi die een echte Carmen uit mij haalde. Ik kwam daar als een
meisje en ging als een vrouw."
Voor Kross was het afgelopen seizoen een
aaneenschakeling van hoogtepunten. Ze won een Edison. "Het is al zo gaaf
om genomineerd te worden. En om hem dan ook nog te krijgen..... Vorig
jaar viel ik tijdens het gala in voor Angela Gheorghiu. Nu stond ik daar
om mijn eigen Edison in ontvangst te nemen." Ze maakte haar debuut bij
De Nederlandse Opera als Lola in Mascagni's 'Cavalleria Rusticana'.
"Een fantastische ervaring," vindt Kross. Ik ben blij dat ik daar mag
terugkomen."
En ze kreeg haar eigen festival, 'Krossin'Gouda'.
In samenwerking met museum goudA programmeerde ze een
grensoverschrijdend cultureel feest waar opera, ballet, beeldende kunst
en muziek samenkwamen. "Het organiseren van een festival leer je niet op
het conservatorium. Als zanger ben je gewend dat anderen beslissen wat
er precies moet gebeuren. Nu moet je opeens zelf bepalen hoe alles wordt
ingevuld. En dat is leuk !"
Ondanks haar successen heeft Kross geen
tijd en zin om op haar lauweren te rusten. "Ik wil me verder
ontwikkelen". Ze is aangenomen bij de Cardiff International Academy of
Voice, een organisatie die zeer getalenteerde professionele zangers
ondersteunt bij hun loopbaan. Kross: "Ze coachen je bij het werk dat je
zelf hebt verworven. Ze maken van goede zangers fantastische,
spectaculaire zangers."
Algemeen Dagblad,
Winand van de Kamp, 21 augustus 2006
| Prima Donna met
festival - mezzosopraan Tania Kross pakt
uit met Krossin'Gouda |
Ze won onlangs de Edison
Publieksprijs en komende week opent ze haar eerste eigen festival.
Nederland heeft er met mezzosopraan Tania Kross een nieuwe diva bij.
Nederland, pardon, het
Koninkrijk der Nederlanden) heeft er een diva bij. Een prima donna met
kroeshaar, een bruine heldin : mezzosopraan Tania Kross (29). Onlangs
won ze de Edison Publieksprijs. Komende week opent ze haar eerste eigen
festival : Krossin'Gouda. Waarom ? Omdat museumdirecteur Ranti Tjan me
vroeg. Zijn enige eis was een kruisbestuiving tussen allerlei culturen
en kunststromingen. Ik heb nog nooit een eigen festival geprogrammeerd,
maar ik dacht, Kross, kom op. Gewoon doen."
Het resulteerde in een
bont allegaartje van Johannes Brahms tot Astor Piazzolla. Kross zingt
met het Jenufa Kwartet Ravel (m.z. Chausson) en liederen van haar
bekende cd Corazón, en treedt op met de jazz trio's van Randal Corsen,
en gitariste Esther Steenbergen. Er is zelfs een geënsceneerde opera :
Humperdincks Hans en Grietje.
"Toen ik jong was, heeft
iemand mij laten zien hoe mooi en fascinerend muziek en cultuur zijn",
zegt Tania Kross. "Zo iemand wil ik ook voor anderen zijn. Daarom wilde
ik ook graag een kinderproject. Voor deze Hans en Grietje we met
kinderen van Studio 32 in Utrecht, de Muziekschool en de ballet- en
dansstudio Gouda. Het wordt prachtig. Helemaal zoals het hoort,
met dansmeisjes in witte jurkjes en vleugeltjes. Ze was 17 toen ze in
het vliegtuig stapte van Curaçao naar Nederland en aanklopte bij
het Conservatorium in Utrecht.
Ze was een groentje,
dacht dat Schubert een schrijver was. Toch heeft ze dankzij zangtalent
en uitstraling een duizelingwekkende entree in de klassieke muziek
gemaakt.
Ze maakte indruk in de
serie Jong Talent van het Concertgebouw en debuteerde onlangs bij De
Nederlandse Opera. Haar agenda is bomvol, haar tweede cd verschijnt in
september en met de eerste cd (Corazón) sleepte ze de Edison
Publieksprijs in de wacht.
Niet in de laatste plaats
dankzij haar Antilliaanse achterban. Kross: "Op de Antillen kent
iedereen mij. In diverse grote kranten heeft zelfs een advertentie
gestaan dat mensen op mij moesten stemmen. Dat is massaal gedaan.
Natuurlijk ben ik daar trots op, want op Curaçao geloofde niemand dat ik
als Antilliaan in Nederland carriere zou kunnen maken. Ik laat graag
zien dat er ook iets anders van de eilanden komt dan bolletjesslikkers
en werklozen.
KrossinGouda 22 t/m 24
juni 2006
Algemeen Dagblad, Oswin
Schneeweiss, 17 juni 2006
| TM, Theatermaker -
Manifesto's over het theater nu en later worden uitgesproken door
theatergroep Wunderbaum, theatergroep DOX, muziektheatermaker Rik
Elstgeest, stand-up comedian Jan Jaap van der Wal, zangeres Tania Kross,
afstuderende toneelschoolstudent Fabián Santarciel (lichting 2006), danser/choreograaf
Jens Van Daele |
In het kader van het
jubileum van TM is dit nummer volledig gemaakt door een 'nieuwe'
generatie makers, dramaturgen en cultuurjournalisten. Met dit nummer
willen wij laten zien waar onze leeftijdsgenoten in het theater mee
bezig zijn. Zo interviewden we jonge regisseurs, dansers, mimers en
dramaturgen. We lieten leeftijdsgenoten beschrijven waar volgens hen het
theater, de opera en het cabaret de komende tien jaar naar toe moeten.
En we vroegen de staatssecretaris van Cultuur en Media wat wij van haar
en haar opvolgers kunnen verwachten.
Voor
iedereen opera
1. Open
voor andere invloeden - Klassieke muziek zal minder
ingekaderd willen zijn. Er zal een brug worden geslagen naar het
grote publiek.
2. Klassieke concerten worden meer visueel
- Door het gebruik
van nieuwe technische mogelijkheden zal klassieke muziek gebruik
kunnen gaan maken van beelden en andere technieken. Niet langer
wordt er alleen gezeten en geluisterd. Er wordt ook gekeken. Dat
gebeurt nu al en dat zal steeds meer gaan gebeuren.
3. De
kunstenaar wordt ondernemer - Kunstenaars hebben de
verantwoordelijkheid om klassieke muziek levendig te houden om
haar te kunnen laten concurreren met de veelheid aan andere
vrijetijdsmogelijkheden van het publiek. Jonge makers gaan
steeds meer zelf initiatief nemen om iets van de grond te
krijgen en aarzelen niet om nieuwe visies in te brengen.
Daardoor blijft kunst interessant voor een nieuwe generatie
publiek.
4. Opera
heeft de toekomst - Opera is multidisciplinair, waardoor
alle nieuwe ontwikkelingen in andere disciplines vrij snel en
makkelijk kunnen worden opgenomen. Opera zal steeds meer in de
huidige tijd worden geplaatst en zal dynamischer worden. Er zijn
steeds meer moderne voorstellingen met fantastische artistieke
keuzes. Door het uitbrengen van opera's op dvd's zijn opera's
minder vluchtig dan voorheen, en wordt de invloed ervan op de
rest van de culturele wereld groter.
5. Opera op
locatie - De voortschrijdende techniek maakt het mogelijk
opera niet alleen in het hoogdrempelige theater te
brengen. Je kunt tegenwoordig overal een goeie akoestiek
creëren, zoals gebeurde in de Westergasfabriek met de producties
Rêves d'un Marco Polo en Raaff. Ook op een andere manier zul je
opera dichter bij een ander publiek kunnen brengen, bijvoorbeeld
door voorstellingen live op een scherm te vertonen. Dat gebeurde
onder andere met veel succes met Don Carlo in het Oosterpark in
het kader van het Holland Festival, en de opera's die in Central
Park in New York worden gebracht.
6. Festivals worden belangrijker
- Kunsten hebben elkaar nodig.
Op festivals kunnen disciplines samenkomen en kunnen
kruisbestuivingen plaatsvinden. Bovendien komt op festivals een
meer divers publiek af. Zo kan een liefhebber van beeldende
kunst geïnteresseerd raken in opera en een muziekliefhebber in
theater.
7. Overheidssubsidie blijft belangrijk, maar is niet meer de enige
levensader voor een kunstenaar - Reclame wordt een nieuwe
outlet voor musici. Als de publieke omroep niet meer bestaat,
zullen musici worden ingeschakeld door bedrijven. Ze krijgen met
commercie te maken, maar krijgen daardoor ook meer de kans om
muziek naar een breder publiek te brengen. Er moet wel een
balans zijn tussen commerciële en artistieke afwegingen. Naast
onze taak om zogoed mogelijk mzuiek te blijven maken, moet die
balans worden bewaakt.
8. Selectiecriteria voor de top worden strenger
- Zangers en
musici moeten niet alleen goed zijn in hun eigen discipline,
maar ook op andere terreinen kunnen meekomen. Zij moeten over
een allround package beschikken: zang, dans, acteren,
uitstraling. Spagaat met een hoge c.
9. Concurrentie vereist op internationaal niveau - Omdat de
wereld kleiner wordt, zullen we ook internationaal kwalitatief
moeten kunnen meekomen om succes te hebben. Concurrentie op
nationaal niveau is niet meer voldoende. De Nederlandse Opera is
bijvoorbeeld een internationaal tophuis, en dat gaat zo blijven.
10. Vergrijzing is niet perse verkeerd
- Klassieke muziek gaan
mensen pas emotioneel plaatsen als ze ouder zijn geworden. We
moeten daarom niet alleen nieuwe groepen willen binnenhalen, we
moeten ook en vooral die groepen waarderen en koesteren die er
al zijn
TM, Tania
Kross, juni 2006
Tania Kross (Curaçao,
1976) is mezzosopraan en studeerde aan het Utrechts conservatorium. In
2000 won Kross de eerste prijs in het Cristina Deutekom Concours en de
multidisciplinaire NPS Cultuurprijs. Ze won een Edison voor haar
debuut-cd Corazón. In het seizoen 2004/2005 werd ze door het
Concertgebouw gekozen tot Rising Star. Eerder dit seizoen debuteerde ze
bij De Nederlandse Opera. Ze is artistiek leider van Krossin'GoudA, een
nieuw muziekfestival opgezet in samenwerking met Museum GoudA.
www.taniakross.com
TM, juni 2006
| Review of a book of
author Jan Brokken : Waarom elf Antillianen knielden voor het hart van
Chopin, published by Atlas, ISBN 90 450 1424 6 |
De nieuwe generatie
musici/zangers telt Izaline Calister, Eric Calmes, Randal Corsen en de
mezzosopraan Tania Kross, die allen een Edison award
hebben binnengesleept. Ze hebben allemaal op grote podia als het Concert
gebouw, North Sea Jazz, Carnegie Hall gestaan. Men probeert van de
traditionele wals, mazurka, danza en tambú van jazz-elementen te
voorzien en daarmee een volgende levensfase in te luiden. (....)
Zulks geldt ook voor La Kross die nummers van Curaçaose componisten voor
haar cd uitkoos en daarmee lokale teksten tot internationale hoogte
verheft.
Literair Nederland,
Nicolaas Quinto, juni 2006
| ' WAUW, DAT DIT
MIJ GEBEURT ' |
Tania Kross: "Ik
wil graag dat kinderen horen en zien dat zingen en theater zo ontzettend
leuk zijn."
De populaire
sopraan Tania Kross heeft van 22 tot en met 24 juni een eigen
muziekfestival in museumgoudA
Krossin'Gouda staat
in het teken van de ontmoeting en vermenging van kunstdisciplines en
culturen.
Festival krijgt
meerdere edities. Gouda inspireert de op Curaçao opgegroeide zangeres.
Met het festival 'Krossin'Gouda'
brengt museumgoudA een opmerkelijk evenement. De mezzosopraan Tania
Kross (30) is drie dagen lang het stralende middelpunt van haar eigen
muziekfestival, dat in het teken staat van ontmoeting en vermenging van
kunstdisciplines en culturen.
De van Curaçao afkomstige
Kross zingt bij De Nederlandse Opera en vorige week won zij de
publieksprijs op het Edison Klassiek Gala in het Concertgebouw in
Amsterdam met haar eerste cd 'Corazón'.
"Ik ben ontzettend
vereerd, dat ik nu mijn eigen festival heb," zegt Kross. Er zijn maar
weinig collega's die dat voorrecht mogen genieten. Toen ik gevraagd
werd, had ik iets van : wauw, dat dit met mij gebeurt."
De directeur van het
museumgoudA, Ranti Tjan, kent Kross al jaren. "Ik ben altijd op zoek
naar jonge mensen die goed zijn in enige kunstdiscipline. Ik hoorde haar
destijds op het eindexamenconcert van het conservatorium en daar viel ze
al op. "Vorig jaar nodigde hij haar uit op te treden in de tuin van het
museum tijdens de Open Monumentendag. en dat werd een succes. "Er
waren veel mensen die haar helemaal niet kenden, maar het geweldig
vonden," vertelt Tjan.
foto
Martin Droog
Omgekeerd bleek Kross ook
geïnteresseerd in museumgoudA. Tjan: "Ze was verrassend nieuwsgierig
naar hoe het museum en elkaar steekt. Ze heeft een brede interesse in
kunst en cultuur en is zich ook heel bewust van haar Antilliaanse
afkomst. Ik heb haar gevraagd of ze niet vaker wilde komen, en al
pratend is het idee van het festival ontstaan."
Tjan legt uit dat een
zangeres als Kross past bij het centrale thema van museumgoudA, namelijk
emancipatie.
"Kross heeft strijd
moeten voeren om te komen waar ze nu is. Ze heeft haar kansen zelf
moeten creëren. En dat ook gedaan. Dat vind ik fascinerend. Kross heeft
als migrante gekozen voor een van de hoogste cultuurvormen, de klassieke
muziek met een scala aan regels. Daar heb ik meer respect voor dan
talenten die al in de buik van hun moeder de piano hoorden en als
kleuter al vertrouwd waren met Schubert."
Kross vertelt dat ze heel
graag wilde dat er in het festivalprogramma een onderdeel voor kinderen
zou komen. "Ik wilde graag dat kinderen horen en zien dat zingen en
theater zo ontzettend leuk is. Dat heb ik als kind ook ervaren."
In het festival komen
opera en beeldende kunst samen en deze disciplines moeten elkaar
inspireren, maar Tjan benadrukt dat dit een proces is dat langzaam moet
groeien. Kross en museumgoudA hebben afgesproken, dat het festival
daarom zeker drie edities krijgt. Tjan: "Een stem als die van Kross is
kwetsbaar. We gaan geen experimenten doen. Ze blijft dicht bij haar
eigen repertoire."
De wisselwerking is Kross
is niet vreemd. "Het is Kross-over; ik heb zo'n handige
achternaam," lacht ze en beaamt dat het festival moet groeien. "Dit jaar
is het vooral een introductie van wie ik ben en wat ik doe. Daarom is
het programma heel gevarieerd. Er zijn strijkers; er is een meer jazzy
concert; Spaanse gitaren en opera. Volgende wil ik één thema en daar dan
heel verrassende dingen uithalen. Dat kan omdat je vanuit de
verschillende disciplines heel anders tegen de dingen aankijkt. Daarmee
hopen we ook een breed publiek te krijgen. Mensen die wel naar een
museum gaan, maar niet zo snel naar een concert. Of omgekeerd.
Ze benadrukt dat Gouda
haar inspireert. Gouda is ook niet nieuw voor haar. "Op Curaçao hadden
we een prentbriefkaart van het marktplein met al die pittoreske
gebouwen. Toen ik als 17-jarige net in Nederland was aangekomen, ben ik
in Gouda geweest. Ik stond op de Markt en ik vond het wel grappig: dit
is dus oer-Hollands."
Tot nu toe
Tania Kross werd in
1976 geboren op Curaçao ● Als klein meisje ging ze op ballet en genoot
van elke uitvoering. Ze zong in een kerkkoor en daar viel haar
bijzondere muzikale kwaliteit op ● In 1993 begon ze aan het
conservatorium in Utrecht. Sindsdien wint ze de ene prijs na de andere ●
Bij het grote publiek kwam haar doorbraak bij de vorige editie van het
Edison Klassiek Gala. Op het laatste moment werd ze er uitgenodigd omdat
een andere artieste uitviel. Kross werd de sensatie van het gala ● Een
platenmaatschappij bood haar een bijzonder contract aan en inmiddels is
haar eerste cd, Corazón, uit. Deze bevat Spaanse en Latijns-Amerikaanse
invloeden en het geheel is verpakt in een westerse klassieke traditie ●
Ook zingt Kross nu bij De Nederlandse Opera en later dit jaar treedt ze
op in Rotterdam op het vermaarde Gergiev-festival ●
Wat volgt
donderdag 22 juni ●
18.45 uur : opening ● 19.00 uur : Openingsconcert mezzo-sopraan Tania
Kross met onder meer muziek van haar cd Corazón ● 21.30 uur :
Avondconcert Trio Randal Corsen met als gast Tania Kross ●
vrijdag 23 juni
● 15.00 uur: theeconcert Steenbergen Calmes en Calister met als
gast Tania Kross ● 20.00 uur Avondconcert 'Are you totally Kross?'
met onder anderen Tania Kross (en Selma Harkink, Erik Slik, Pieter
Hendriks, Ernst Munneke en Jan Paul Grijpink) Op het programma onder
meer Brahms en Dvorák en de Europese premiere van Liebesleid-lieder van
John Greer ●
zaterdag 24 juni ●
12.00 en 14.00 uur : familievoorstelling/opera : Hans en Grietje van
Engelbert Humperdinck met onder anderen Tania Kross als heks en
leerlingen van Studio 32 (Utrecht), en Ballet- en Dansstudio Gouda ●
17.00 uur slotconcert met aria's en duetten uit de opera (met Marcel
Reijans, Hans Voschezang en Ernst Munneke) ●
Algemeen Dagblad,
Marc Couwenbergh, 7 juni 2006
| TANIA
KROSS WINT EDISON KLASSIEK PUBLIEKSPRIJS |
Ze was dé ster van de
avond: de Antilliaanse mezzo-sopraan Tania Kross. Woensdag
31 mei nam ze in het Amsterdamse Concertgebouw de Edison
Klassiek Publieksprijs in ontvangst. Met haar vorig jaar
verschenen cd Corazon had Tania de meeste
stemmen van het publiek bemachtigd en daarvoor werd ze
feestelijk beloond.
De Edison
is de oudste muziekprijs in Nederland en bestaat uit een
bronzen beeldje van Pieter d'Hont. Ook vanuit de Antillen
hadden veel mensen via internet op Tania hun stem
uitgebracht. Tijdens het gala in het Concertgebouw werd de
winnaar van de Publieksprijs bekendgemaakt. Kross was
duidelijk erg blij met de prijs: "De cirkel is rond, vorig
jaar was ik hier als beginnende artiest en nu zo'n prijs mag
ontvangen. Het is een erkenning dat je zo'n reactie krijgt
op je werk." Ze bedankte ook de mensen op Curaçao die
massaal op haar hebben gestemd.
En niet
alleen de winnares zelf was blij. Ook haar ouders en de
aanwezige prominente landgenoten uit de Antillen waren dat.
Premier Emily de Jongh-Elhage zat in de zaal, evenals
gevolmachtigd minister Paul Comenencia. "Het is een
hoogtepunt voor de Antillen dat wij positieve mensen,
talentvolle mensen hebben," zei De Jongh, die ook zelf heeft
gestemd. Volgens haar vader heeft Tania erg hard geknokt en
heeft zijn dochter een enorme drang om haar doel te
bereiken: "Soms zeggen we: neem een beetje gas terug. Tot nu
toe heeft ze al haar doelen bereikt."
Zelfs de
minister van Koninkrijksrelaties, Alexander Pechtold, was trots: "Het is
onze Tania Kross. Zij is het goede nieuws uit Curacao en dat hebben we
hard nodig. Het beeld in Nederland over de Antillen is eigenlijk alleen
maar negatief. Het is belangrijk om te laten zien dat er dingen zijn die
ons binden. Cultuur is daarvoor het middel. Als je haar hoort dan mag
het hele Koninkrijk trots zijn." Pechtold vindt dat het zijn taak is uit
te stralen dat hij veel geeft om de Antillen.
Radio
Nederland Wereldomroep, Tanja Fraai 1 juni 2006
Mezzosopraan Tania
Kross is woensdagavond de winnaar geworden van de Edison Klassiek
Publieksprijs 2006. Het publiek koos van tien genomineerden Kross' album
'Corazón' met klassieke Antilliaanse en Latijns-Amerikaanse muziek als
beste klassieke plaat van het afgelopen jaar.
Spits, 31 mei
2006
Eén lied
en dan weer wegwezen, dat mag je van zangeressen eigenlijk ook niet
verlangen. Felicity Lott (Edison voor Schubertliederen, samen met
begeleider Graham Johnson) deed het toch en zo ook Tania Kross (winnares
van de Edison Publieksprijs; ze versloeg Wibi Soerjadi en Nigel Kennedy).
Hun heldenmoed kan niet voldoende worden geprezen.
Parool,
Eric Voermans, 1 juni 2006
Mezzosopraan Tania Kross is woensdagavond de winnaar geworden van de
Edison Klassiek Publieksprijs 2006. Het publiek koos van tien
genomineerden Kross' album 'Corazón' met klassieke Antilliaanse en
Latijns-Amerikaanse muziek als beste klassieke plaat van het afgelopen
jaar. Dit heeft de Edison Stichting bekend gemaakt. Tania Kross,
geboren op Curacao, studeerde zang aan het conservatorium in Utrecht.
Eerder kreeg ze de eerste prijs van de Stichting Jong Muziektalent.
Kross verzorgde ook een van de vele optredens tijdens het Gala in
Amsterdam. De Amerikaanse sopraan Jessye Norman kreeg de Oeuvreprijs.
Ongeveer 10.000 mensen hebben hun stem via internet of stemformulieren
uitgebracht.
persbericht
Edison Stichting d.d. 1 juni 2006, geplaatst in o.a. De Telegraaf, AD,
Dagblad van het Noorden, Haarlems Dagblad, AT5, kunst.plein.nl, Twentse
Courant, Planet, Trouw, NRC.nl, Volkskrant, Eindhovens Dagblad,
Leeuwarder Courant
Tania
Kross wint Publieksprijs Edison Klassiek 2006
Het
zal niemand ontgaan zijn dat op 31 mei de uit Curaçao afkomstige
zangeres Tania Kross de Publieksprijs Edison Klassiek 2006 gewonnen
heeft met haar album "Corazón". Een hoogtepunt in haar nog niet zo lange
carrière.
Pleasure sprak kort met de verheugde Tania Kross.
Namens de
Pleasure wil ik u hartelijk feliciteren met deze prijs. Was u verrast
? "Ik was sowieso verrast om genomineerd te worden. Ontzettend veel
mensen, ook van de Antillen, hebben daarna op mij gestemd. Om zoveel
steun te ontvangen geeft een erg goed gevoel."
U bent
vooral bezig in de klassieke muziek. Wat vindt u van hedendaagse
muzieksoorten als bijvoorbeeld hiphop en reggae ? "Mijn cd-kasten
puilen uit, vooral met funk. Blood Sweat & Tears vind ik leuk, maar ook
hardrock en metallic. De Red Hot Chili Peppers en Eminem, maar ook
Puccini en Verdi. En vrouwelijke vocalisten als Tracy Chapman en Sheryl
Crowe. Zoals je ziet, heb ik een zeer brede smaak. Het hoort ook bij
mijn vak om van alle muzieksoorten op de hoogte te zijn. Ik ben ook niet
met klassieke muziek opgegroeid, maar zoals de meeste mensen met Madonna
en Michael Jackson. Klassieke muziek ontdekte ik pas later."
Hebt u hard
moeten knokken om te komen waar u bent ? "Natuurlijk heb ik hard
moeten knokken, maar als ik een rechtenstudie had gevolgd, had ik ook
hard moeten knokken. Maar nu ben ik beloond met erkenning. En dat is
geweldig. Geweldig !"
U hebt zelfs
een eigen driedaags festival gekregen in Gouda. "Ja, het heet
Krossin'Gouda en is het eerste vocale festival in Nederland. Ik ben
artistiek leider en mag zelf programmeren wat ik wil. Dat is moeilijk,
maar ik heb me weten te omringen met de juiste mensen die me adviseren.
Er is muziek voor alle smaken. Ik geef zeven concerten in drie dagen."
We hebben
gelezen dat u van Ennia een donatie hebt ontvangen waarmee u het
muziekonderwijs op de Antillen wilt steunen. "Ik heb een zwak voor de
jeugd. De kinderen op de Antillen zijn vaak kansloos. Het is van belang
om te investeren in deze jonge mensen, zodat ze zelfvertrouwen krijgen.
Via onderricht in kunst en cultuur kunnen ze leren hun talenten te
gebruiken."
Tenslotte
willen we u vragen of u het Antilliaanse eten erg mist in Nederland.
"Nee, hoor, want ik kan zelf koken".
Wat is uw
favoriete Antilliaanse gerecht? "Arros brua"
En wat is uw
favoriete Nederlandse gerecht ? "Witlof met ham en kaas uit de oven
vind ik heerlijk. En ik kan erg goed boerenkoolstamppot maken. Maar wel
aangepast, ik maar er krioyo saus bij".
Pleasure,
Marianne Stroband, juli 2006
Edison voor Tania
Kross ??
Het wordt een
spannende week in Nederland. De Antilliaanse zangeres Tania Kross maakt
namelijk zeer grote kans om op 31 mei in Amsterdam de ‘Edison
Publieksprijs 2006’ in de wacht te slepen. Tania Kross is een van de
kandidaten, naast grootheden als Cecilia Bartoli, Nigel Kennedy en
Angela Gheorghiu,
Tania is genomineerd vanwege haar debuut cd Corazón. Juist omdat Tania
zo eigenwijs was om erop te staan om op deze debuut cd haar Antilliaanse
roots te presenteren, zou het geweldig zijn, als deze bekroond zou
worden met een Edison. Dat zal een enorme uitstraling hebben op het hele
culturele leven van Antillen.
Het Antillenhuis hoopt en verwacht goed nieuws op 31 mei. Om deze reden
zullen de Antilliaanse Minister-president, mw. Emily de Jongh-Elhage, en
de Gevolmachtigde Minister van de Nederlandse Antillen, Paul Comenencia,
in de zaal van het Concertgebouw in Amsterdam aanwezig zijn.
De show wordt live uitgezonden door de televisieomroep AVRO. Op dit
zelfde gala vorig jaar verving Tania last minute diva Angela Gheorghiu.
Het zou geweldige bekroning zijn, als Tania dit jaar een eigen Edison in
ontvangst zou mogen nemen naar aanleiding van haar debuut CD Corazón. Op
Tania’s website www.taniakross.com zijn fragmenten te beluisteren van
componisten zoals Emilio Prudencia, Xavier Montsalvatge en Enrique
Granados.
Tania was vorige maand nog te zien bij De Nederlandse Opera als Lola in
Cavalleria Rusticana. Op 22, 23 en 24 juni presenteert Tania haar eigen
muziekfestival in Gouda, Krossin’Gouda (www.krossingouda.nl In augustus
en september zal Tania aria’s van Carmen zingen met het Residentie
Orkest, en debuteren bij het Rotterdams Philharmonisch Orkest olv Valery
Gergiev.
Caribseek, 29 mei 2006
| Kurt Weill: Die Sieben Todsünden;
Nederlands Blazersensemble, Muziekgebouw aan 't IJ, and other
Dutch theaters, with Theo Loevendie, Egidius Kwartet, Def P, e.a.,
April 2006 |
Tussen deze
(....) onderdelen stond het hoofdprogramma als een huis. In 'Die Sieben
Totsünden' tonen Brecht en Weill de kleinburgelijke kijk op luiheid,
trots, woede, onmatigheid, lust, hebzucht en jaloezie. De hoofdpersoon
Anna (verdeeld over Anna 1 en Anna 2) verlaat haar broers en ouders om
in zeven Amerikaanse steden geld te verdienen. Anna 2 bezwijkt steeds
voor een doodzonde, en de praktische Anna 1 redt haar daar dan uit. Maar
dat leidt niet tot een gelukkig bestaan.
De mezzosopraan Tania Kross met haar
donkere wat hese stem bleek de ideale zangeres voor de rol van Anna 1.
In spijkerbroek en t-shirt, voorzien van een forse boodschappentas, trok
ze er op uit. Op haar gezicht de cynische wie-maakt-mij-wat-blik die
haar armoede en ellende moest verbergen, in haar stem alle nucances
tussen trots en moedeloosheid. In haar eentje droeg ze de voorstelling
vanzelfsprekend.
Trouw, Sandra
Kooke, 25 april 2006
Een musicus die nog wel in het werk
omkomt is mezzosopraan Tania Kross. Zij vervult de hoofdrol tijdens de
uitvoering van Weills 'Die Sieben Totsünden' samen met danseres
Raphaëlle Delaunay. Maar Kross beseft terdege dat ze zich in een
uitzonderingspositie bevindt. "Als jonge beginnende zanger krijg je nog
maar weinig kansen. Ik heb nog kunnen debuteren bij het Noord-Hollands
Philharmonisch, maar dat orkest bestaat inmiddels ook niet meer." Voor
'Die Sieben Totsünden"vormen zangeres Kross en danseres Delaunay een
bijzonder tweespan dat dezelfde persoon Anna vertolkt."
Brabants Dagblad, Mark
van der Voort, 20 april 2006
Voor Tania Kross, de
beweeglijke mezzosopraan uit Curaçao, voerde het pad deze maand van de
Matthäus Passion naar Kurt Weill. Van het verheven Erbarme dich gaat het
naar de brutale van "Die Sieben Totsünden". Want in dat laatste stuk
staat zij nu bij het Nederlands Blazers Ensemble (NBE) centraal.
Klassieke vocalisten kunnen lelijk onderuit gaan wanneer ze Kurt Weill
uitvoeren. Tania Kross trapt niet in die val. Met haar flair en haar
uitstraling van wie-doet-me-wat weet zij zowel het cynisme als de
overmoed in de muziek van Weill en de teksten van Brecht prima over te
brengen.
De Gelderlander, Aad van
der Ven, 24 april 2006
Alt Tania Kross draagt de
voorstelling: Weills muziek zit haar als gegoten, en ze beweegt zich ook
nog eens beter dan .......
Volkskrant,
Frits van der Waa, 25 april 2006
| P. Mascagni: Cavalleria Rusticana,
Nederlands Philharmonisch Orkest, conducted by Carlo Rizzi, direction
Guy Joosten, with Carol Vaness, Zoran Todoovich, Zeljko Lucic (and
Dennis O'Neill, Ana Maria Martinez in Pagliacci) |
Tania Kross est parfaite en Lola,
.......
Opéra, Rudi van den
Bulck, Mars 2006
La joven mezzo, Tania Kross, cantó por
primera vez de forma admirable el papel de Lola ......
Scherzo, Paul Korenhof,
avril 2006
Originaire de Curaçao, Tania Kross,
ourtre la physique de l'emploi, fait valoir en Lola son mezzo chaud.
Luxemburger Wort, Jean
Lucas, april 3, 2006
Pekne sfarbeným mezzosopránom z
zaspievala part Loly Tania Krossová.....
Hudobný Život, Pavel
Unger, april 2006
Vocally and visually,
Tania Kross certainly made an impression, but her Lola was quite over
the top.
Opera, May 2006
Vocaal mag de productie er zijn.
(....) Tania Kross is met haar sensuele presence een exemplarische Lola.
NRC
Handelsblad, Kasper Jansen, 7 maart 2006
Lola Kross ziet eruit als het ideale,
jonge liefdesdier - pronte boezem, diep gedecolleteerd, stout fluitje in
de hand, verleidelijk Antilliaans buikdansje.
Financieel Dagblad, Jurgen Vis, 25
maart 2006
Verder alleen maar vocale kanonnen, en
die heb je ook echt nodig in deze veristische opera's waar een
gepassioneerde schreeuw het soms moet overnemen van harmonieus gezang.
(...) Tania Kross maakte haar debuut bij DNO en deed dat met zoveel
overtuiging dat de rol van Lola (ook dankzij Joosten's visie) ineens een
heel belangrijke werd. Elke keer als Kross vanachter de coulissen
verscheen, bruiste het op het toneel.
Trouw, Peter
van der Lint, 8 maart 2006
De Nederlandse mezzo Tania Kross maakt
een hups DNO-debuut als onnavolgbaar lichtzinnige Lola.
Volkskrant,
Roland de Beer, 8 maart 2006
Deze Cav/Pag is in alle opzichten een
muzikale triomf (....) en in beide casts is geen zwakke stem te vinden.
(....) Hij (Zjelko Lucic als Alfio) krijgt gezelschap van een prettig
lichtzinnige Tania Kross.
Het Parool,
Erik Voermans, 7 maart 2006
Überzeugend war auch das DNO-Debüt
einer anderen jungen holländischen Sängerin, das der Mezzosopranistin
Tania Kross. Sie gab der Nebenrolle der Lola karibisches Feuer,
Star-Appeal und leuchtende Töne.
Klassik.com,
Kevin Clarke, 7 maart 2006
Tania Kross ontpopte zich naast hem (Zoran
Todorovic als Turrido) in haar debuut bij het nationale operahuis als
een waar podiumdier.
Noordhollands
Dagblad, Hans Visser, 8 maart 2006
| "Ik ben toch zo'n lief meisje" |
Tania Kross is bij De Nederlandse Opera
haar zoveelste femme fatale
Amsterdam - "Nou ben ik zo'n lief meisje
en toch vragen ze me altijd een vrouw te spelen die mannen tot
catastrofale daden brengt". Tania Kross giert het uit van pret,
alsof de sprankelende taal van haar ogen nog niet genoeg zegt. Ze heeft
gelijk. Neem nou de rol van Lola in 'Cavalleria Rusticana', waarmee ze
maandag debuteert bij De Nederlandse Opera. "Daarin laat ik twee mannen
om mij vechten, wat dan eindigt met een moord. Ach, het zal wel
typecasting zijn."
De carrière
van de op Curaçao geboren mezzosopraan is nog kort, maar ontwikkelt zich
snel en glansrijk. Ze won grote prijzen, zong met regelmaat bij de
Nationale Reisopera en zong twee jaar hoofdrollen bij de opera van
Hannover. "Prachtig, maar optreden bij De Nederlandse Opera in het
Amsterdamse Muziektheater staat op een lijn met bijvoorbeeld Covent
Garden in Londen."
De opera 'Cavalleria Rusticana' van
Mascagni, een oude 'meezinger' uit het genre, wordt gespeeld in
combinatie met 'Pagliacci' van Leoncavallo, ook al een verhaal dat
eindigt met een crime passionel. Twee korte verhalen die spelen in een
Italiaans dorp. Vandaar dat de meeste operahuizen beide stukken
combineren tot een programma.
Roddels
"Die twee verhalen spelen in dorpjes
zoals je die ook vindt in Nederland en op Curaçao, waar ik vandaan kom.
Kleine gemeenschappen waar iedereen elkaar kent, met z'n geijkte roddels
en vrouwen die geheime verhoudingen hebben die op den duur toch
uitkomen. Ook Lola is zo'n vrouw die het allemaal niet uitmaakt wat ze
veroorzaakt, zolang zij zich maar amuseert." Het is geen toeval dat zij
de gevaarlijke Lola zingt. Een paar jaar geleden had ze bij de Opera
Studio de titelrol in 'Carmen', in de regie van Pierre Audi, artistiek
leider van De Nederlandse Opera. "Daar merkte ik wat persoonsregie was.
Ik was geen uitdagende cliché Carmen met een roos in de mond, maar een
'levensgevaarlijke vrouw die ook haar kwetsbare kanten toonde'. Daar
verlegde ik mijn grenzen. Naar aanleiding daarvan ben ik gevraagd voor
deze rol en er komen er meer".
Ze heeft net een tournee achter de rug
langs een aantal grote concertzalen. "Wat een ervaring en wat heb ik het
daar goed gehad. Van elk theater waar ik zong, stuurde ik een
ansichtkaart naar mijn broer op Curaçao. Van Carnegie Hall in New York
tot de Philharmonie in Keulen. In Salzburg zou ik zingen in het
Mozarteum, maar op datzelfde moment zou daar buiten een blazersensemble
spelen. Uit vrees voor geluidsoverlast mocht ik optreden in het huis
waar Mozart is geboren. Ik moest me daar verkleden in de slaapkamer, het
voelde net alsof ik niet alleen was.... Voor zover ik van Mozart op de
hoogte ben, geloof ik dat hij zich daar best zal hebben vermaakt".
"De kamer waar ik optrad, zat propvol mensen, maar wat was dat leuk. Je
moet dan natuurlijk ook iets van Mozart zingen. Wel lastig, omdat ik dat
repertoire niet zo goed ken. Ik zong zoals ik dacht dat het bij Mozart
zou passen: een beetje speels en dat werkte. Het publiek reageerde
fantastisch."
Echt, ik weet niet zoveel van klassieke
muziek. De zoveelste symfonie van Sjostakovitsj herken ik niet. Dat is
iets voor de liefhebbers. Ik vertel mijn eigen verhaal. Als je de juiste
strot hebt en het zit in je bloed, dan komt dat verhaal blijkbaar over.
Ik maak dan ook geen onderscheid tussen licht en klassiek. Ik begrijp
zelfs dat veel mensen van techno houden. Dat steeds maar repeterende
ritme heeft iets van een mantra en het is op zich niet veel anders dan
het Kyrie uit het requiem van Mozart. ". "Onderscheid maak ik in
juni ook niet op mijn eigen festival 'Krossin'Gouda'. Daar combineer ik
beelden kunst en zang in allerlei stijlen met elkaar. Het moeten
optredens worden met een knipoog voor mensen die een echt concert te
veel van het goede vinden. Ik hoop dat daar vooral jonge mensen op af
komen, want over 25 jaar is dat de generatie die concerten moet
programmeren. Die generatie moet je voeden, want het zou toch jammer
zijn als al die prachtige muziek zou verdwijnen." "Ik nodig wel eens
mensen uit, kennissen die nooit naar een concert gaan. Die zeggen dan
later vaak dat ze klassieke muziek alleen mooi vinden als ik het zing.
Juist voor die mensen kan opera heel mooi zijn, omdat daar zoveel
disciplines uit de kunst bij elkaar komen. Het is het 'plaatje' dat dan
werkt. Logisch, want er groeien nu heel veel mensen op met televisie,
voor hen horen beeld en muziek bij elkaar." Een soort mini-opera is 'Die
sieben Todsünden' van Bertold Brecht. Samen met het Nederlands Blazers
Ensemble, het Egidius Kwartet en een danseres gaat ze er in april mee op
tournee. Ik heb het werk van Weill en Brecht altijd prachtig gevonden.
Nu al zing ik vaak 'Surabaya Johnny". Dan put ik uit allerlei ervaringen
om te laten zien hoe dat meisje, dat ik dan speel, moet lijden, hoe
kwetsbaar ze is. Het zweet en de zeelucht uit het verhaal kun je ruiken,
het lijkt zelfs dan al een clip. Mijn moeder schrikt daar wel eens van
en dan zeg ik: "Mamma, het is maar een spel".
Ach, dit is zo'n bijzonder vak. Ik kan
hier zo van genieten, als ik straks met de opera op het toneel sta en ik
voel de vloer onder mijn voeten trillen, zodra het orkest daar beneden
begint te spelen. Naar een opera kijken en luisteren is heerlijk, maar
er aan meedoen is nog mooier.
Noordhollands Dagblad,
Hans Visser, 3 maart 2006
| Mattheuspassie: vertaling van Jan
Rot, uitgevoerd door Residentie Orkest en Residentie Bach Koor olv. Jos
Vermunt, Deutsche Grammophon, DG 4769164. |
Jan Rot "hertaalde" de Matthäus Passion
van Bach tot de Mattheuspassie van Bach en Rot in opmerkelijk vrijzinnig
Nederlands. (....) Maar bij de vele solopassages van de Verteller
(Marcel Beekman), Jezus (Marc Pantus), Petrus en Pilatus (Pieter
Hendriks) en anderen komen helder door. Tien solisten zijn er zelfs,
onder wie Tania Kross.
NRC Handelsblad, Kasper
Jansen, 16 maart 2006
| Hoezenpoezen, interview with Paul
Popma, head of Marketing Of Universal (including the Philips label)
about Corazón, Tania's debut album, Cultureel supplement |
Over zangeres Tania Kross is ook heel
lang nagedacht. Foto Erwin van Erwin Olaf, tikje ondeugend, ze kijkt je
aan, ze vreet je op. Was succes, is veel gebruikt.
NRC Handelsblad, Kasper
Jansen, 10 maart 2006
| Drei denkwürdige Debüts |
Aus den Niederlanden gibt es drei Debüts
zu vermelden, die allesamt fulminant ausfielen. (.....) Im Rahmen der "Andreas
Chenier"-Aufführung debütierte auch eine andere holländische
Sängerin: Tania Kross. Auch wenn sie nur die kleine Rolle der Bersi sang,
fiel sofort auf, dass man es hier ebenfalls mit einer Ausnahme-Stimme
und (was noch wichtiger ist) einer Ausnahme-Persönlichkeit zu tun hat.
Der 1976 in Curaçao geborene quirlige Mezzo gab wenig später auch sein
DNO-Debüt in Cavalleria Rusticana, als Lola. diese Nebenrolle
wurde bei Kross mit soviel karibischem Feuer ausgestattet dass ie teils
wie die eigentliche Hauptdarstellerin werkte (zugegebenermaßen in einer
viel zu vulgären Art, die in keiner Weise zur Handlung passte -
was aber angesichts einer sowieso lächerlichen Regie von Guy Joosten
nicht weiter störte). Von Tania Kross darf man für die Zukunft einiges
Erwarten.
Orpheus, Kevin Clarke,
August 2006
| Night of the Stars, Scheveningen,
Kurhaus, benefietgala tbv de Fullbright Scholarships |
Het festijn met Amerikaanse muziek, The
Young Sinatras, operazangeres Tania Kross, 'Charity' Joe Piscopo en de
band van Hans en Candy Dulfer deed iedereen genieten.
De Telegraaf, Stan
Huygens, 8 februari 2006
| Umberto Giordano: Andrea
Chenier: Berse: Radio Kamer Filharmonie en Groot
Omroep Koor olv Giuliano Carella, ZaterdagMatinee 28 januari
2006 Alleen al
in het eerste bedrijf is een estafette van sferen, kleuren
en effecten. Van de door mezzo Tania Kross vol en ontspannen
gezongen scène met kamenierster Bersi - een van de vele mooi
gezongen kleine rollen in deze matinee - tot het feest van
de Gravin, waar de adel het nog nèt gezellig heeft.
NRC Handelsblad, Mischa Spel, 30 januari 2006
|
...terwijl de kleinere rollen zonder uitzondering riant
waren bezet.
Telegraaf, Eddie
Vetter, 30 januari 2006
| | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | |