De Telegraaf, Stan Huygens, 8 november 2006

Klassieke zaken, Basia Jaworski, oktober 2006

Zo werd het toch een  een sprookjesachtige muziekavond bij het prachtig uitgelichte kasteel, met het Residentie Orkest en solisten Kraayenhof, mezzospraan Tania Kross en tenor John Keyes.

De Telegraaf, Stan Huygens, 20 augustus 2006

Een geboren Carmen komt naar het Binnenhof

"Wat heb ik toch een mooi vak," roept mezzosopraan Tania Kross uit. "Ik doe alleen maar dingen die ik ontzettend graag doe." Ze is net terug van vakantie in haar geboorteland Curaçao en klaar voor een nieuw concertseizoen. Het belooft een mooi jaar te worden. Haar tweede cd verschijnt in september. Ze treedt op tijdens het Gergiev-festival in Rotterdam en in juni 2007 maakt ze haar debuut bij het Koninklijk Concertgebouworkest.

Deze week treedt Kross op tijdens het Binnenhof Festival samen met het Residentie Orkest en bandoneonist Carel Kraayenhof. Op het programma staan ook aria's uit Bizet's opera Carmen. Een partij die haar op het lijf geschreven is. Ze bezit er de juiste stem voor: donkerglanzend en met voldoende hoogte. En ze heeft haar uiterlijk mee. "Als een regisseur kan kiezen tussen mij en een lange blondine komt hij toch snel bij mij uit."

De mezzosopraan kan zich goed inleven in de rol van de vrijgevochten zigeunerin. "Ze is een vrouw van deze tij": ze weet en doet wat ze zelf wil."

Kross zong de rol van Carmen in 2001 al eens in een kamerbewerking van Peter Brook onder regie van Pierre Audi. Het was de meest ingrijpende belevenis uit haar zangcarrière. "Ik was nog heel jong en kwam net van het conservatorium. Daar was opeens Audi die een echte Carmen uit mij haalde. Ik kwam daar als een meisje en ging als een vrouw."

Voor Kross was het afgelopen seizoen een aaneenschakeling van hoogtepunten. Ze won een Edison. "Het is al zo gaaf om genomineerd te worden. En om hem dan ook nog te krijgen..... Vorig jaar viel ik tijdens het gala in voor Angela Gheorghiu. Nu stond ik daar om mijn eigen Edison in ontvangst te nemen." Ze maakte haar debuut bij De Nederlandse Opera als Lola in Mascagni's 'Cavalleria Rusticana'. "Een fantastische ervaring," vindt Kross. Ik ben blij dat ik daar mag terugkomen."

En ze kreeg haar eigen festival, 'Krossin'Gouda'. In samenwerking met museum goudA programmeerde ze een grensoverschrijdend cultureel feest waar opera, ballet, beeldende kunst en muziek samenkwamen. "Het organiseren van een festival leer je niet op het conservatorium. Als zanger ben je gewend dat anderen beslissen wat er precies moet gebeuren. Nu moet je opeens zelf bepalen hoe alles wordt ingevuld. En dat is leuk !"

Ondanks haar successen heeft Kross geen tijd en zin om op haar lauweren te rusten. "Ik wil me verder ontwikkelen". Ze is aangenomen bij de Cardiff International Academy of Voice, een organisatie die zeer getalenteerde professionele zangers ondersteunt bij hun loopbaan. Kross: "Ze coachen je bij het werk dat je zelf hebt verworven. Ze maken van goede zangers fantastische, spectaculaire zangers."

Algemeen Dagblad, Winand van de Kamp, 21 augustus 2006 

Ze won onlangs de Edison Publieksprijs en komende week opent ze haar eerste eigen festival. Nederland heeft er met mezzosopraan Tania Kross een nieuwe diva bij.

Nederland, pardon, het Koninkrijk der Nederlanden) heeft er een diva bij. Een prima donna met kroeshaar, een bruine heldin : mezzosopraan Tania Kross (29). Onlangs won ze de Edison Publieksprijs. Komende week opent ze haar eerste eigen festival : Krossin'Gouda. Waarom ? Omdat museumdirecteur Ranti Tjan me vroeg. Zijn enige eis was een kruisbestuiving tussen allerlei culturen en kunststromingen. Ik heb nog nooit een eigen festival geprogrammeerd, maar ik dacht, Kross, kom op. Gewoon doen."

Het resulteerde in een bont allegaartje van Johannes Brahms tot Astor Piazzolla. Kross zingt met het Jenufa Kwartet Ravel (m.z. Chausson) en liederen van haar bekende cd Corazón, en treedt op met de jazz trio's van Randal Corsen, en gitariste Esther Steenbergen. Er is zelfs een geënsceneerde opera : Humperdincks Hans en Grietje.

"Toen ik jong was, heeft iemand mij laten zien hoe mooi en fascinerend muziek en cultuur zijn", zegt Tania Kross. "Zo iemand wil ik ook voor anderen zijn. Daarom wilde ik ook graag een kinderproject. Voor deze Hans en Grietje we met kinderen van Studio 32 in Utrecht, de Muziekschool en de ballet- en dansstudio Gouda. Het wordt prachtig.  Helemaal zoals het hoort, met dansmeisjes in witte jurkjes en vleugeltjes. Ze was 17 toen ze in het vliegtuig stapte  van Curaçao naar Nederland en aanklopte bij het Conservatorium in Utrecht.

Ze was een groentje, dacht dat Schubert een schrijver was. Toch heeft ze dankzij zangtalent en uitstraling een duizelingwekkende entree in de klassieke muziek gemaakt.

Ze maakte indruk in de serie Jong Talent van het Concertgebouw en debuteerde onlangs bij De Nederlandse Opera. Haar agenda is bomvol, haar tweede cd verschijnt in september en met de eerste cd (Corazón) sleepte ze de Edison Publieksprijs in de wacht.

Niet in de laatste plaats dankzij haar Antilliaanse achterban.  Kross: "Op de Antillen kent iedereen mij. In diverse grote kranten heeft zelfs een advertentie gestaan dat mensen op mij moesten stemmen. Dat is massaal gedaan. Natuurlijk ben ik daar trots op, want op Curaçao geloofde niemand dat ik als Antilliaan in Nederland carriere zou kunnen maken. Ik laat graag zien dat er ook iets anders van de eilanden komt dan bolletjesslikkers en werklozen.

KrossinGouda 22 t/m 24 juni 2006   

Algemeen Dagblad, Oswin Schneeweiss, 17 juni 2006 

In het kader van het jubileum van TM is dit nummer volledig gemaakt door een 'nieuwe' generatie makers, dramaturgen en cultuurjournalisten. Met dit nummer willen wij laten zien waar onze leeftijdsgenoten in het theater mee bezig zijn. Zo interviewden we jonge regisseurs, dansers, mimers en dramaturgen. We lieten leeftijdsgenoten beschrijven waar volgens hen het theater, de opera en het cabaret de komende tien jaar naar toe moeten. En we vroegen de staatssecretaris van Cultuur en Media wat wij van haar en haar opvolgers kunnen verwachten. 

Voor iedereen opera

1. Open voor andere invloeden - Klassieke muziek zal minder ingekaderd willen zijn. Er zal een brug worden geslagen naar het grote publiek.

2. Klassieke concerten worden meer visueel - Door het gebruik van nieuwe technische mogelijkheden zal klassieke muziek gebruik kunnen gaan maken van beelden en andere technieken. Niet langer wordt er alleen gezeten en geluisterd. Er wordt ook gekeken. Dat gebeurt nu al en dat zal steeds meer gaan gebeuren.

3. De kunstenaar wordt ondernemer - Kunstenaars hebben de verantwoordelijkheid om klassieke muziek levendig te houden om haar te kunnen laten concurreren met de veelheid aan andere vrijetijdsmogelijkheden van het publiek.  Jonge makers gaan steeds meer zelf initiatief nemen om iets van de grond te krijgen en aarzelen niet om nieuwe visies in te brengen. Daardoor blijft kunst interessant voor een nieuwe generatie publiek.

4. Opera heeft de toekomst - Opera is multidisciplinair, waardoor alle nieuwe ontwikkelingen in andere disciplines vrij snel en makkelijk kunnen worden opgenomen. Opera zal steeds meer in de huidige tijd worden geplaatst en zal dynamischer worden. Er zijn steeds meer moderne voorstellingen met fantastische artistieke keuzes. Door het uitbrengen van opera's op dvd's zijn opera's minder vluchtig dan voorheen, en wordt de invloed ervan op de rest van de culturele wereld groter.

5. Opera op locatie - De voortschrijdende techniek maakt het mogelijk opera niet alleen  in het hoogdrempelige theater te brengen. Je kunt tegenwoordig overal een goeie akoestiek creëren, zoals gebeurde in de Westergasfabriek met de producties Rêves d'un Marco Polo en Raaff. Ook op een andere manier zul je opera dichter bij een ander publiek kunnen brengen, bijvoorbeeld door voorstellingen live op een scherm te vertonen. Dat gebeurde onder andere met veel succes met Don Carlo in het Oosterpark in het kader van het Holland Festival, en de opera's die in Central Park in New York worden gebracht.

6. Festivals worden belangrijker - Kunsten hebben elkaar nodig. Op festivals kunnen disciplines samenkomen en kunnen kruisbestuivingen plaatsvinden. Bovendien komt op festivals een meer divers publiek af. Zo kan een liefhebber van beeldende kunst geïnteresseerd raken in opera en een muziekliefhebber in theater.

7. Overheidssubsidie blijft belangrijk, maar is niet meer de enige levensader voor een kunstenaar - Reclame wordt een nieuwe outlet voor musici. Als de publieke omroep niet meer bestaat, zullen musici worden ingeschakeld door bedrijven. Ze krijgen met commercie te maken, maar krijgen daardoor ook meer de kans om muziek naar een breder publiek te brengen. Er moet wel een balans zijn tussen commerciële en artistieke afwegingen. Naast onze taak om zogoed mogelijk mzuiek te blijven maken, moet die balans worden bewaakt.

8. Selectiecriteria voor de top worden strenger - Zangers en musici moeten niet alleen goed zijn in hun eigen discipline, maar ook op andere terreinen kunnen meekomen. Zij moeten over een allround package beschikken: zang, dans, acteren, uitstraling. Spagaat met een hoge c.

9. Concurrentie vereist op internationaal niveau - Omdat de wereld kleiner wordt, zullen we ook internationaal kwalitatief moeten kunnen meekomen om succes te hebben. Concurrentie op nationaal niveau is niet meer voldoende. De Nederlandse Opera is bijvoorbeeld een internationaal tophuis, en dat gaat zo blijven.

10. Vergrijzing is niet perse verkeerd - Klassieke muziek gaan mensen pas emotioneel plaatsen als ze ouder zijn geworden. We moeten daarom niet alleen nieuwe groepen willen binnenhalen, we moeten ook en vooral die groepen waarderen en koesteren die er al zijn

TM, Tania Kross, juni 2006                                       

Tania Kross (Curaçao, 1976) is mezzosopraan en studeerde aan het Utrechts conservatorium. In 2000 won Kross de eerste prijs in het Cristina Deutekom Concours en de multidisciplinaire NPS Cultuurprijs. Ze won een Edison voor haar debuut-cd Corazón. In het seizoen 2004/2005 werd ze door het Concertgebouw gekozen tot Rising Star. Eerder dit seizoen debuteerde ze bij De Nederlandse Opera. Ze is artistiek leider van Krossin'GoudA, een nieuw muziekfestival opgezet in samenwerking met Museum GoudA.                            www.taniakross.com

TM, juni 2006

De nieuwe generatie musici/zangers telt Izaline Calister, Eric Calmes, Randal Corsen en de mezzosopraan Tania Kross, die allen een Edison award hebben binnengesleept. Ze hebben allemaal op grote podia als het Concert gebouw, North Sea Jazz, Carnegie Hall gestaan. Men probeert van de traditionele wals, mazurka, danza en tambú van jazz-elementen te voorzien en daarmee een volgende levensfase in te luiden. (....)   Zulks geldt ook voor La Kross die nummers van Curaçaose componisten voor haar cd uitkoos en daarmee lokale teksten tot internationale hoogte verheft.

Literair Nederland, Nicolaas Quinto, juni 2006

Tania Kross: "Ik wil graag dat kinderen horen en zien dat zingen en theater zo ontzettend leuk zijn."

De populaire sopraan Tania Kross heeft van 22 tot en met 24 juni een eigen muziekfestival in museumgoudA

Krossin'Gouda staat in het teken van de ontmoeting en vermenging van kunstdisciplines en culturen.

Festival krijgt meerdere edities. Gouda inspireert de op Curaçao opgegroeide zangeres.

Met het festival 'Krossin'Gouda' brengt museumgoudA een opmerkelijk evenement. De mezzosopraan Tania Kross (30) is drie dagen lang het stralende middelpunt van haar eigen muziekfestival, dat in het teken staat van ontmoeting en vermenging van kunstdisciplines en culturen.

De van Curaçao afkomstige Kross zingt bij De Nederlandse Opera en vorige week won zij de publieksprijs op het Edison Klassiek Gala in het Concertgebouw in Amsterdam met haar eerste cd 'Corazón'.

"Ik ben ontzettend vereerd, dat ik nu mijn eigen festival heb," zegt Kross. Er zijn maar weinig collega's die dat voorrecht mogen genieten. Toen ik gevraagd werd, had ik iets van : wauw, dat dit met mij gebeurt." 

De directeur van het museumgoudA, Ranti Tjan, kent Kross al jaren. "Ik ben altijd op zoek naar jonge mensen die goed zijn in enige kunstdiscipline. Ik hoorde haar destijds op het eindexamenconcert van het conservatorium en daar viel ze al op. "Vorig jaar nodigde hij haar uit op te treden in de tuin van het museum tijdens de Open Monumentendag. en dat werd een succes.  "Er waren veel mensen die haar helemaal niet kenden, maar het geweldig vonden," vertelt Tjan.

foto Martin Droog

Omgekeerd bleek Kross ook geïnteresseerd in museumgoudA. Tjan: "Ze was verrassend nieuwsgierig naar hoe het museum en elkaar steekt. Ze heeft een brede interesse in kunst en cultuur en is zich ook heel bewust van haar Antilliaanse afkomst. Ik heb haar gevraagd of ze niet vaker wilde komen, en al pratend is het idee van het festival ontstaan."

Tjan legt uit dat een zangeres als Kross past bij het centrale thema van museumgoudA, namelijk emancipatie.

"Kross heeft strijd moeten voeren om te komen waar ze nu is. Ze heeft haar kansen zelf moeten creëren. En dat ook gedaan. Dat vind ik fascinerend. Kross heeft als migrante gekozen voor een van de hoogste cultuurvormen, de klassieke muziek met een scala aan regels. Daar heb ik meer respect voor dan talenten die al in de buik van hun moeder de piano hoorden en als kleuter al vertrouwd waren met Schubert."

Kross vertelt dat ze heel graag wilde dat er in het festivalprogramma een onderdeel voor kinderen zou komen. "Ik wilde graag dat kinderen horen en zien dat zingen en theater zo ontzettend leuk is. Dat heb ik als kind ook ervaren."

In het festival komen opera en beeldende kunst samen en deze disciplines moeten elkaar inspireren, maar Tjan benadrukt dat dit een proces is dat langzaam moet groeien. Kross en museumgoudA hebben afgesproken, dat het festival daarom zeker drie edities krijgt. Tjan: "Een stem als die van Kross is kwetsbaar. We gaan geen experimenten doen. Ze blijft dicht bij haar eigen repertoire."

De wisselwerking is Kross is niet vreemd. "Het is Kross-over;  ik heb zo'n handige achternaam," lacht ze en beaamt dat het festival moet groeien. "Dit jaar is het vooral een introductie van wie ik ben en wat ik doe. Daarom is het programma heel gevarieerd. Er zijn strijkers; er is een meer jazzy concert; Spaanse gitaren en opera. Volgende wil ik één thema en daar dan heel verrassende dingen uithalen. Dat kan omdat je vanuit de verschillende disciplines heel anders tegen de dingen aankijkt. Daarmee hopen we ook een breed publiek te krijgen. Mensen die wel naar een museum gaan, maar niet zo snel naar een concert. Of omgekeerd.

Ze benadrukt dat Gouda haar inspireert. Gouda is ook niet nieuw voor haar. "Op Curaçao hadden we een prentbriefkaart van het marktplein met al die pittoreske gebouwen. Toen ik als 17-jarige net in Nederland was aangekomen, ben ik in Gouda geweest. Ik stond op de Markt en ik vond het wel grappig: dit is dus oer-Hollands."

Tot nu toe

Tania Kross werd in 1976 geboren op Curaçao ● Als klein meisje ging ze op ballet en genoot van elke uitvoering. Ze zong in een kerkkoor en daar viel haar bijzondere muzikale kwaliteit op ● In 1993 begon ze aan het conservatorium in Utrecht. Sindsdien wint ze de ene prijs na de andere ● Bij het grote publiek kwam haar doorbraak bij de vorige editie van het Edison Klassiek Gala. Op het laatste moment werd ze er uitgenodigd omdat een andere artieste uitviel. Kross werd de sensatie van het gala ● Een platenmaatschappij bood haar een bijzonder contract aan en inmiddels is haar eerste cd, Corazón, uit. Deze bevat Spaanse en Latijns-Amerikaanse invloeden en het geheel is verpakt in een westerse klassieke traditie ● Ook zingt Kross nu bij De Nederlandse Opera en later dit jaar treedt ze op in Rotterdam op het vermaarde Gergiev-festival ●

Wat volgt

donderdag 22 juni ● 18.45 uur : opening ● 19.00 uur : Openingsconcert mezzo-sopraan Tania Kross met onder meer muziek van haar cd Corazón ●  21.30 uur : Avondconcert Trio Randal Corsen met als gast Tania Kross ●  

vrijdag 23 juni  ●  15.00 uur: theeconcert Steenbergen Calmes en Calister met als gast Tania Kross ● 20.00 uur  Avondconcert 'Are you totally Kross?' met onder anderen Tania Kross (en Selma Harkink, Erik Slik, Pieter Hendriks, Ernst Munneke en Jan Paul Grijpink) Op het programma onder meer Brahms en Dvorák en de Europese premiere van Liebesleid-lieder van John Greer ●

zaterdag 24 juni ● 12.00 en 14.00 uur : familievoorstelling/opera : Hans en Grietje van Engelbert Humperdinck met onder anderen Tania Kross als heks en leerlingen van Studio 32 (Utrecht), en Ballet- en Dansstudio Gouda ● 17.00 uur slotconcert met aria's en duetten uit de opera (met Marcel Reijans, Hans Voschezang en Ernst Munneke) ●

Algemeen Dagblad, Marc Couwenbergh, 7 juni 2006 

Aus den Niederlanden gibt es drei Debüts zu vermelden, die allesamt fulminant ausfielen. (.....) Im Rahmen der "Andreas Chenier"-Aufführung debütierte auch eine andere holländische Sängerin: Tania Kross. Auch wenn sie nur die kleine Rolle der Bersi sang, fiel sofort auf, dass man es hier ebenfalls mit einer Ausnahme-Stimme und (was noch wichtiger ist) einer Ausnahme-Persönlichkeit zu tun hat. Der 1976 in Curaçao geborene quirlige Mezzo gab wenig später auch sein DNO-Debüt in Cavalleria Rusticana, als Lola. diese Nebenrolle wurde bei Kross mit soviel karibischem Feuer ausgestattet dass ie teils wie die eigentliche Hauptdarstellerin werkte (zugegebenermaßen in einer viel zu vulgären Art, die in keiner Weise zur Handlung passte  - was aber angesichts einer sowieso lächerlichen Regie von Guy Joosten nicht weiter störte). Von Tania Kross darf man für die Zukunft einiges Erwarten.

Orpheus, Kevin Clarke, August 2006

...terwijl de kleinere rollen zonder uitzondering riant waren bezet.

Telegraaf, Eddie Vetter, 30 januari 2006

Libelle, Marleen Janssen, 17 december 2005

Huisconcert aan de gracht

Amsterdamse regenten hadden in de zeventiende en achttiende eeuw de mooie gewoonte thuis ontvangsten te geven. Deze tracditie is gelukkig in ere hersteld door spelletjesmiljonairs Bart Schuil en Jan Meulendijks, die in de Gouden Bocht van de Herengracht in hun schitterend ingerichte Staetshuys regelmatig huisconcerten organiseren.

Ongeveer zestig gasten genoten van de op Curaçao geboren mezzosopraan Tania Kross(29), die behalve Braziliaanse liederen ook kerstliedjes ten gehore bracht. Zij betoverde iedereen met haar volle stem, expressieve ogen en aanstekelijke, spontane humor. "Zij spat van het doek", zo omschreef één van de gasten haar optreden. Filmproducent Matthijs van Heijningen en modeontwerper Frans Molenaar zagen in haar "een prachtige Carmen". Kross zingt onder andere in het Concertgebouw, maar heeft ook al Carnegie Hall in New York op haar naam staan. (...)  Prachtig was Kross' samenzang  met de 23-jarige tenor Erik Slik, ook al zo'n talent. Toen de genodigden werd gevraagd ook enkele stemmen voor hun rekening te nemen, stokte de adem van de zangeres/cabaretière Jasperina de Jong. "Ik ben overdonderd door hun talenten. Neen, ik durf niet mee te zingen,"zei Jasperina, die bewonderend toekeek. Maar Tania Kross is meer dan mezzosopraan. Zij is als artistiek leider bezig met het eerste Antilliaanse operastuk, dat Tula heet. Het gaat over een slaaf die in 1795 een mislukte opstand tegen de Nederlandse overheersers leidde. Tula wordt gevangen genomen, gemarteld en later onthoofd. "Het is heel goed operamateriaal. Lekker dramatisch", lachte Kross. Zij zamelde tijdens het concert geld in voor een bus voor kansarme kinderen op het Antilliaanse eiland.

Het was een mooie middag in het Staetshuys. Cultureel hoogstaand met een warme kerstsfeer !

De Telegraaf, Stan Huygens' Journaal,22 december 2005

De opmerkelijke eerste cd van de nieuwe ster aan het opera- en liedfirmament  belicht de lieflijke kanten van de Latijns-Amerikaanse muze uit de twintigste eeuw. Het is allemaal licht en plezierig, ideale toegiften voor na een substantieel concert, muziek voor in de chique nachtclub. Als Antilliaanse voelt Kross zich als een vis in het water. Ritmen die bij anderen geforceerd  of bestudeerd zouden klinken, schudt zij achteloos uit haar mouw. In de snelle teksten blijkt haar groot komisch talent, het plezier is ongeveinsd en hartveroverend. De gitariste Esther Steenbergen, die zelf meespeelt, maakte enkele pakkende arrangementen van ‘Canções tipicas brasileiras’ van Villa Lobos. Kross laat in ‘Granados’ en ‘Mompou’ horen dat we ook in wat zwaarder repertoire veel van haar mogen verwachten.

 Financieel Dagblad, Jurjen Vis, September 16, 2005

(Dolf) Jansen (....) presenteerde een veelzijdig programma dat uiteenliep van diverse hiphop-nummers - soms begeleid door een cellist en het gespierd spelendeswingorkest New Cool Collective - tot en met een Kylian-choreografie van het Nederlands Dans Theater en een expressief Antilliaans klaaglied door Tania Kross

NRC Handelsblad, Henk van Gelder, August 27, 2005

Musikkritik, Elisabeth Aumiller, June 16, 2005

Lange tijd hadden jonge Nederlandse operazangers weinig in de melk te brokkelen. Dankzij nieuwe opleidingen en kleine operagezelschappen krijgen ze nu veel meer kansen en bestormt talent als Tania Kross, Marcel Reijans en Cora Burggraaf de podia. Is Nederland een operaland ?

For a long time young Dutch opera singers didn't count for nothing. Thanks to new eduational institutions and small opera companies they are now given much more opportunities and conquer talents like Tania Kross, Marcel Reijans and Cora Burggraaf the stages.  Are the Netherlands an opera country ?

Reviews :

●●●●● (maximum score)

Vorige week, tijdens het Edison Gala, kreeg Tania Kross opeens haar grote kans op tv. Ze verving Angela Georghiu, de ridicule Roemeense prima donna die weigerde te zingen omdat ze te klein op het affiche stond. Onze vrolijke Kross uit Curaçao had alleen al daarom enorm succes. Ze zong wat van haar nieuwe cd Corazón en was hand in hand met Thomas Hampson hartveroverend. Corazón, met zonnige liederen in Spaans-Amerikaanse sfeer, zorgt al in de eerste seconde voor de goede stemming. Kross, met haar glasheldere stem, wisselt tussen licht, luchtig, zwoel, wellustig en wat zwaarmoedig, zoals in Guastavino's lied over de roos, die wiegde in de armen van de treurwilg, maar werd meegenomen door een vrolijk meisje, zodat de wilg nu treurt om zijn verloren liefde. En in Granados' lied over het meisje en de nachtegaal horen we het vogeltje kwinkeleren in de strot van Kross.

NRC Handelsblad, Kasper Jansen, May 14, 2005

Score : 8

De exuberante, in Nederland opgeleide Antilliaanse mezzosopraan Tania Kross maakte haar entree als het schildknaapje Cherubini in Mozarts Nozze di Figaro, viel op in de Rake's Progress van de Reisopera; ze debuteert binnenkort bij De Nederlandse Opera. Ze heeft een glanzend goudbruin timbre dat ze niet alleen inzet voor het klassieke mezzo-repertoire, maar ook voor de (zakelijk bijna verplichte) crossovers met niet-westerse en lichte muziek. Daarbij is ze een adembenemende verschijning. Reden voor platenmaatschappij Universal om het exclusieve contract met Kross en het verschijnen van de eerste CD Corazón te vieren met een feestje. De CD is ook een feestje om naar te luisteren. Natuurlijk zijn de Caraïbische en Zuid-Amerikaanse liederen van Oswin 'Chin' Behilia, Ernesto Lecuona en Heitor Villa Lobos haar op het lijf geschreven, net als die van de Spaans/Catalaanse componisten Xavier Montsalvatge en Federico Mompou. Maar hoe fraai ook, Kross is op deze eerste CD nog iets te  terughoudend en gepolijst. Slaapliedje, liefdesliedje, dansliedje - ze zingt ze allemaal op dezelfde manier mooi.

De Volkskrant, May 26, 2005

score : 9

En opeens sta je als onschuldige mezzosopraan uit Curaçao compleet in the picture. Een inderhaast geregeld optreden tijdens het Edison Gala om nota bene een verongelijkte Angela Gheorghiu te vervangen, een eerste cd en een exclusief contract bij een gerenommeerde cd-maatschappij en in het komende seizoen ook nog een interessante rol bij De Nederlandse Opera (Lola in Cavalleria Rusticana). Geluk ? Natuurlijk niet. Haar prestaties op het conservatorium en bij de Opera Studio Nederland, de brug tussen het conservatorium en de beroepspraktijk voor zeer getalenteerde vocalisten, waren al opgevallen en ook liefhebbers die de gelegenheid hebben gehad haar ergens te horen waren direct gevallen voor haar stem, uitstraling, en zangplezier. Voor Kross is het slechts de eerste bekroning van jaren hard werken en pure toewijding. Het ekent haar dat ze op de solo-cd die ze als eerste Antilliaanse vocalist met een exclusief contract bij Universal kon maken, gewoon haar eigen gang gaat. De cd 'Corazón' is, zoals ze zelf aangeeft, een blauwdruk van haar diverse wortels en invloeden. Kross en de cd-maatschappij hebben een risico genomen door veel onbekend werk op de cd te zetten, en aan de andere kant hebben ze gelukkig op safe gespeeld door alleen werken op te nemen die Kross zeer na aan het hart liggen.Hierdoor komt haar flexibele mezzo met zijn warmte en subtropische swing perfect tot zijn recht. Daarbij zijn de 'liedjes'  van de Antillen (van Prudencia, Clemencia en Behillia) een waardevolle toevoeging, want wij wat weten wij nu werkelijk van onze zonniger koninkrijksdelen ? Maar ook in de iets bekendere werken van Montsalvatge, Villa-Lobos, Mompou en Lecuona komt Kross over als een zangeres met een enorme potentie die werkelijk klaar is voor het grote mezzowerk. Dat ze daarbij kan rekenen op een leger fantastische musici dat deze cd mede tot een groot feest maakt, is mooi meegenomen. Let niet op de minder geslaagde en (in elk geval voor mij) niet bepaald uitnodigende coverfoto, neem deze CD gewoon mee en geniet van deze Antilliaanse en Latijns-Amerikaanse miniaturen.

Luister, PJ, July/August 2005

Tania Kross

Als een convoi exceptionel dendert Tania Kross mijn kamer binnen. Poeh. De Antilliaanse zangeres (28) is niet alleen fysiek een kolossale verschijning, ook haar artistieke inbreng vanaf cd scheurt de gordijnen van de ramen. Kross toert momenteel als Baba de Turk (!) met de Reisopera in Strawinsky's The Rake's Progress door het land, maar haar wortels liggen wel degelijk in de Antillen. Daarom heeft ze haar debuut-cd gevuld met hedendaagse muziek uit Curaçao en dichtbij-import-liederen uit Brazilië, Cuba, Argentinië en Spanje. Daar zit mooi spul tussen (Mompou, Granados, Villa Lobos, Behilia), maar ook veel lokale leuk-voor-één-keer-nummers. Kross deert dat niet. Die giert haar talent (gezonde mezzo, een beetje ruw, maar wel lekker gesausd) in dit kijk-ikke-blij-repertoire vrolijk in het rond. Het Matangi Strijkkwartet, pianisten Munneke, Corsen en Valle en gitariste Esther Steenbergen doen hun stinkende best om er iets feestelijks van te maken. Maar het blijft spatterend schuimplastic. Wachten dus op een échte cd van deze talentvolle zangeres.

Limburgs Dagblad Wim Doesborgh, May 19, 2005

Toppertje in de dop

ìììì (= maximum score)

Schitterende hoesfoto van mezzo Tania Kross. Zelf expliceert ze dat ze met deze plaat 'bloot geeft wie en wat ik ben'. Inmiddels mocht ze profiteren van het diva-gedrag van Angela Gheorghiu die verstek liet gaan bij het Edisongala, maar La Kross heeft meer in huis.

Ze is er trots op een kind van Curaçao te zijn. En op dit debuut doet ze wat weinigen aandurven: haar inzet noch haar afkomst verloochenen. Ze deelt de schatten uit de gemixte muzikale eilandencultuur met als juist uitgangspunt dat 'muziek muziek blijft'. Met veel aplomb en de nodige rofia zingt ze de tange-traditional 'Nonze su kantika die tambu' en de melancholische stukken van Oswin 'Chin' Behilia, begeleid door pianist Randal Corsen en het Matangi String Quartet. Toppertje in de dop.

Gooi- en Eemlander, John Oomkes, May 20, 2005

De mezzosopraan Tania Kross heeft begin mei weer een hoogtepunt aan haar nog prille carrière mogen toevoegen. Op het Edison Gala weigerde de altijd nukkige Roemeense diva Angela Gheorghiu op te treden - mevrouw stond niet prominent genoeg op het affiche - en Kross werd in allerijl opgetrommeld. Meestal mag een organisatie zijn handen al dichtknijpen als een vervanger niet de dissonant wordt van de avond, maar in het geval van Kross heeft dezelfde organisatie de handen eerder van elkaar gehaald. Deze Antilliaanse zangeres stal de show. Eindelijk de aandacht die ze ook verdient, want Kross heeft toch al heel wat prijzen achter haar naam staan. Wie luistert naar het swingende, klassieke album - nee, dat is geen contradictie - Corazón, begrijpt waarom.

Tania Kross :  Xavier Montsalvatge : Cancion de cuna para dormir a un negrito, and Canto negro

Tania Kross and Thomas Hampson : W.A. Mozart: Don Giovanni : Là ci darem la mano

Marcel Reijans : Eduardo di Capua : O sole mio

TANIA KROSS WAS ER GELUKKIG WEL

Het was een leuk feestje, hoor, het Edison Gala gisteravond in het Concertgebouw. Maar hoezeer de sterren van Thomas Hampson en Janine Jansen ook straalden, in de wandelgangen ging het alleen maar over de Diva Die Weigerde Te Komen omdat haar toet niet op de affiches stond.

Maar het hoogtepunt kwam op naam van Tania Kross, de prachtige Antilliaanse zangeres die de lacune van A.G. in allerijl was komen opvullen. Mocht haar optreden naar meer hebben gesmaakt: ze is de hele maand nog te bewonderen in Stravinsky's The Rake's Progress bij de Reisopera.

Het Parool, Erik Voermans, May 3,2005  

DIVA ANGELA GHEORGHIU NIET GEMIST BIJ DE EDISONS

Ook Tania Kross kan een zaal bespelen. Zaterdag hoorde ze dat ze Gheorghiu kon vervangen. Zondag studeerde ze een nieuw duet in en maandag stond ze op het podium van de grote zaal liederen van haar eerste cd te zingen. Al nadrie innig gezongen melancholieke noten (Canción de cuna para dormira a un negrito' van Montsalvatge) hing de zaal aan haar lippen. Na het temperamentvol gezongen 'Canto negro' van de componist was het feest. Vervolgens nam ze Gheorghiu's plaats in in een duet met Hampson. In 'Là ci darem la mano' uit Mozarts 'Don Giovanni' gaf ze op komische wijze gestalte aan het naïeve boerenmeisje Zerlina. Hampson legde het er al een echte Don Juan dik bovenop en eindigde de aria, olijk de zaal in kijkend, met een innige kus. En zo bleek klassieke muziek toch amusement te kunnen zijn.

Trouw, Sandra Kooke, May 4, 2005

Met Tania kross is GHeorghiu niet nodig

...Voor de Nederlandse/Antilliaanse zangeres Tania Kross was de afzegging een cadeautje. Ze hoorde dit weekeinde pas dat ze mocht invallen en in allerijl werden twee stukken van haar CD met muziek uit haar Antilliaanse sfeer bewerkt voor het begeleidende  Amsterdam Sinfonietta; gisteren kon ze nog even repeteren met Hampson, wat neerkwam op een indrukwekkende ervaring met een groot en innemend kunstenaar. Dat het duet 'Là ci darem la mano' uit Mozart's opera  Don Giovanni was bedoeld voor bariton en sorpaan, maakte voor deze mezzosopraan niet veel uit. "Ik stelde me in op de lichte stijl van een soubrette en het lukte".

Wat kleurde de diepe, soepele bariton (van Thomas Hampson) mooi bij de sprankelende zonnige stem van Kross! Het publiek juichte op een manier waarvan Gheorghiu had mogen dromen, maar toen Hampson na het duet dacht het applaus met haar te delen, moest hij Kross daarvoor terughalen uit de coulissen. "Ik ging ervan uit dat het zijn applaus was op zijn avond", zei ze na afloop; toen ze naast hem verscheen was duidelijk voor wie het werkelijk was.

Marcel Reijans zorgde voor een zonnige entree met 'O sole mio', een lied uit de jeugd van Marco Borsato, die daarop de Edison Publieksprijs aan Janine Jansen uitreikte.

.... en niemand die zich nog afvroeg waar Gheorghiu was gebleven

Haagsche Courant, Hans Visser, 4 mei 2005

Voor de jonge mezzo Tania Kross is het een enorme meevaller dat Angela Gheorghiu haar naam te klein op de affiches vond staan. Nu mag ze samen met Hampson het feest uitzingen met het duetje Là ci darem la mano uit Don Giovanni, waarmee het tweetal aller harten steelt. "Je mag van Kross verwachten dat ze binnen afzienbare tijd ook een Edison-winnaar is", glimlacht presentator Roland Kieft in de microfoon.

De Volkskrant, Frits van der Waa, 4 mei 2005

Gheorghiu zal worden vervangen door de Nederlandse mezzosopraan Tania Kross, geboren op Curaçao. Zij zingt een nummer (i.e. twee) van haar nieuwe CD Corazón en samen met Thomas Hampson het duet Là ci darem la mano uit Mozarts Don Giovanni.

NRC Handelsblad, 2 mei 2005

Debuut cd Kross nu al uit

"Ik houd zozeer van het publiek dat ik de opnamen in de kerk maar leeg vond. Voor de grap vroeg ik of ze een bandje met geapplaudisseer wilden opzetten", dat zegt de Nederlandse mezzosopraan Tania Kross in het boekje van haar cd Corazón. Tania Kross was afgelopen maandag de vervangster van de Roemeense sopraan Angela Gheorghiu, die afmeldde omdat haar naam te klein op het promotiemateriaal stond. Kross rook haar kans, betrad het podium en imponeerde het publiek. Ook rascharmeur Thomas Hampson, die winnaar van de Oeuvre-Edison, was onder de indruk, en gaf Kross na een Don Giovanni-duet een zoen op de mond. Het publiek was door het dolle en de platenmaatschappij Universal zag in dit succes voldoende aanleiding om de debuut cd van Tania Kross vervroegd op de markt te brengen. Niet pas over twee weken, maar nu al ligt Corazón in de winkels .

Viertact, 5 mei 2005

Platencontract voor Tania Kross 

Tania Kross (1976) heeft een exclusief platencontract gesloten met Universal Music Nederland. De in Nederland opgeleide en woonachtige Curaçaose Kross (vanaf vandaag bij de Nationale Reisopera te zien en te horen als Baba the Turk in Stravinsky's 'The Rake's Progress') heeft om te beginnen een cd gemaakt met liederen die met Latijns Amerika te maken hebben. Een deel van het repertoire komt van Curaçao. De cd komt volgende maand onder het label Philips uit. Het gebeurt nog maar zelden dat een klassiek musicus een contract krijgt aangeboden. Vorig jaar sloot violiste Janine Jansen een contract met Decca.

Trouw, 23 april 2005

Platencontract voor Antilliaanse mezzosopraan

Baarn - De Antilliaanse mezzosopraan Tania Kross heeft een exclusief contract getekend met Universal Music Nederland. Het Nederlandse platenconcert liet gisteren weten dat zij de eerste Antilliaanse klassieke zangeres is met een dergelijk contract. Haar debuutalbum Corazón verschijnt half mei op het Philips-platenlabel.

Kross vertegenwoordigt in het huidige seizoen het Amsterdamse Concertgebouw in de Rising Star-serie, waarin veelbelovende jonge musici de kans krijgen concerten te geven in belangrijke zalen overal ter wereld. De zangeres trad al onder meer op in de Musikverein (Wenen) en de Carnegie Hall (New York).

De Antilliaanse werkt als vaste gastsolist bij de Staatsopera in Hannover en bij de Nederlandse Reisopera. In maart 2006 debuteert ze bij De Nederlandse Opera. Kross, die in Nederland woont, zingt in juli op Curaçao voor Koningin Beatrix. De vorstin bezoekt het eiland ter gelegenheid van haar zilveren jubileum.

Spits, 28 april 2005

Luister, Tijdschrift voor Klassieke Muziek, coverstory May 2005

Tania Kross is niet zomaar een mezzosopraan.  Mezzosopraan Tania Kross is hard op weg  naar wereldroem. Tekenfilms stoomden de geboren Curaçaose onbewust klaar voor het klassieke operawerk. Luister bezocht de opnamen voor haar debuut-cd. 'Ik ben een prima bruine godin' De geboren Curaçaose is niet zomaar een mezzosopraan. Met haar debuut-cd vervolgt ze haar weg naar de top. ‘Ik voel geen angst als ik het podium op stap.’

.  This four page article is obtainable on request.

Parool, Erik Voermans, May 11, 2005 

Ze is een bijzonder kind, en dat is ze!  Niet alleen bijzonder, maar ook een zondagskind. "Ik kan een olé-gevoel overbrengen; ik heb het gered in een wereld waarvan niemand dacht dat ik het zou redden", zegt mezzosopraan Tania Kross. Het gaat de zangeres, afkomstig van het benedenwindse Curaçao voor de wind. Een succeslijstje: ze zingt momenteel bij de Nationale Reisopera een fantastische Baba the Turk in Stravinsky's The Rake's Progress', ze is dit seizoen door het Concertgebouw geselecteerd als Rising Star waardoor ze recitals kan geven in Parijs, Wenen en New York, ze mocht onlangs de nukkige Angela Gheorghiu vervangen tijdens het live op televisie uitgezonden Edison Gala en - als kers op de taart - bood Universal Music haar een exclusief cd-contract aan.

Vooral dat laatste is zeer opmerkelijk, omdat de armlastige platenmaatschappijen nog maar heel zelden met exclusieve contracten werken. Het eerste product van de samenwerking kwam eind vorige week op de markt. De cd 'Corazón' werd versneld uitgebracht, om nog te kunnen meesurfen op de publiciteit van Kross' optreden met Thomas Hampson tijdens het Edison Gala.  "Hampson was zo aardig en belangstellend", vertelt een glimmende Kross twee dagen na het gala. Hij vroeg me of ik mee wilde komen naar Wenen om hem te zien optreden in Verdi's 'Simon Boccanegra', maar ik heb nu al die optredens bij de Reisopera, dus dat ging helaas niet. Toch leuk dat hij me nu kent, zoals het goed is dat regisseur John Cox mij bij de Reisopera heeft meegemaakt. Ik ben nu een van de Cox-kinderen, zangers die in Cox' 30 jaar oude enscenering van Stravinsky's opera hebben gezongen. Aan de binnenkant van de broek die ik als Baba the Turk aanheb, zijn allemaal labeltjes ingenaaid van zangeressen die vóór mij in deze productie zongen; je trekt letterlijk een stuk geschiedenis aan. Mijn naamlabeltje komt daar nu bij en als Cox' productie in de toekomst in een of ander belangrijk theater gaat en de zangeres wordt ziek, dan weten ze Tania te vinden.

Tania Kross' nieuwe cd werd afgelopen maart opgenomen en ligt nu al in de winkel. Een hele snelle productietijd. Kross: "Het is heel spannend allemaal en ik realiseer me niet eens dat zo'n exclusief contract nogal bijzonder is. Ik heb met deze cd nu echt een klinkend visitekaartje van mezelf. Daarom heb ik voor de resterende concerten in de Rising Star-serie mijn programma enigszins aangepast zodat ik de muziek van mijn cd kan promoten."

"Als zanger hoop je dat je opvalt en dat er iets uit jouw inzet en energie voortvloeit. Deze CD is echt op mijn pad gekomen. In april vorig jaar werden de eerste gesprekken gevoerd. Peter van der Heyden van Universal Music vroeg me wat ik zou zingen als ik een cd zou kunnen opnemen. Ik heb toen een lijst opgesteld van alles wat ik mooi vond. Op die lijst stond heel veel Frans repertoire en ook muziek uit Latijns-Amerika. In die lijst zijn we toen op zoek gegaan naar een rode draad. Dat was nog niet zo makkelijk, want ik ben erg veelzijdig in mijn voorkeuren. In de auto luister ik bijvoorbeeld ook naar Metallica, naar salsa en merengue, naar de geweldige Cathy Berberian en op Curaçao zong ik in een jazz-fusion-bandje, samen met Randal Corsen. Al snel was er de mogelijkheid van op mijn cd ook muziek uit Curaçao in het Papiaments een plaats kon krijgen. Zulke leuke muziek, maar er is bijna niets van genoteerd. Er moest dus eerst bladmuziek van gemaakt worden. Ik vind het geweldig dat mijn vroegere bandmaatje Randal de muziek uit Curaçao opgeleukt heeft, bewerkt voor piano en strijkkwartet."

"Op het toelatingsexamen voor het conservatorium heb ik al een lied in het Papiaments gezongen. Dat heeft me toen erg geholpen, want daardoor hoorde men dat ik de potentie had om zangeres te worden, hoewel ik toen nog helemaal niet kon 'zingen'. Er staan twee liederen van Oswin 'Chin' Behilia op de cd waar ik erg blij mee ben. Hij is de vader van een vriendin van me en toen ik klein was, werd zijn muziek in Curaçao veel op de radio gedraaid. Ik ben bij hem thuis geweest om over dit project te praten en hij zei: 'meisje, doe je best!'  Ik denk dat hij erg blij zal zijn met het resultaat." Prominent op de cd staan de 'Cinco Canciones Negras' van Xavier Montsalvatge. Kross zingt de liederen van deze Spaanse componist al heel lang en wilde ze absoluut op haar eerste cd hebben. "Montsalvatge is in het Caribisch gebied geweest en vond er prachtige gedichten. Maar belangrijker is dat hij er heeft rondgelopen, dat hij de geuren heeft opgesnoven en, het allerbelangrijkste: hij heeft er gegeten !"

Kross is ver gekomen. Ze wist al heel jong dat ze een kostuum wilde aantrekken, het podium op en een verhaal vertellen. Belangrijk in dat verband is haar contact met Pierre Audi, artistiek leider van De Nederlandse Opera. Hij regisseerde haar in 2001 in 'La Tragédie de Carmen' van Peter Brook. "Audi heeft het beest in mij naar boven gehaald. Nooit heeft iemand me zo geobserveerd als Audi en hij wist dat ik iets in me had waar ik zelf nog nooit geweest was. Nog steeds als ik Carmens Habanera zing, ben ik weer in die productie, krijg ik dat speciale gevoel weer, ruik ik het zweet van toen. En ook daar is iets goeds uit voortgekomen, omdat ik door hem ben uitgenodigd om volgend seizoen Lola te zingen in 'Cavaleria rusticana'. Weer zo'n olé-rol! "

Algemeen Dagblad, Doron Nagan, May 18, 2005

Tania Kross maakt zonnig cd-debuut met kleurrijk 'Corazón'.  "Ik blijf toch een kind van Curaçao" , interview

"Ik ben nu eenmaal erg zonnig, vandaar", zegt Tania Kross. En dat verklaart wat haar betreft waarom de debuut-cd 'Corazón' zo zonnig klinkt. De zon zit dus niet alleen in de muziek van deze cd, die zijn oorsprong vindt in de zuidelijke landen, en haar geboorte-eiland Curaçao in het bijzonder. Het is haar stem, haar ziel, die de noten laat stralen.

Ze verwacht dan ook dat 'Corazón' ook op de Antillen en dan vooral op Curaçao, haar geboorte-eiland, goed zal worden ontvangen. "De mensen houden daar niet zo van klassiek, maar als ik het zing, vinden ze dat toch anders", redeneert de zangeres die elf jaar geleden voor een klassieke zangstudie naar Nederland kwam. Hier won ze al snel allerlei prijzen, waaonder het Cristina Deutekom Concours. De cd is gemaakt op basis van een aantal eigen wensen. "Ik koos aanvankelijk onder anderen Ravel, Chausson en Duparc, maar waarom zou ik als beginnend zangeres een cd maken met liederen van Ravel, als ik er zelf thuis een heb waarop Janet Baker ze al zo prachtig zingt !"

Händel

Het moest dus een cd worden waarmee ik kon laten horen wie ik ben, een kind van Curaçao."Daarom koos ze muziek uit Spaanstalige landen die de mogelijkheden van haar stem moeten laten horen. Ze wordt begeleid door haar vaste pianist Ernst Munneke en zijn collega's Randal Corsen en Ramón Valle, die ook veel stukken bewerkten. Antilliaanse ritmes krijgen een tintelende piano-ondersteuning, terwijl het Matangi kwartet de folkloreachtige muziek feilloos naar de wereld van de concertzaal strijkt. Op haar vijftiende zong Tania Kross nog bij een bluesband op Curaçao. "Ik vond het leuk om samen met anderen muziek te maken en voor mensen op te treden. Maar ik ontdekte dat klassieke muziek toch meer lagen heeft. Ik heb nog wel een band met de folklore van de Antillen, maar wast ik daar nu zing is niet te vergelijken met wat ik in die bluestijd deed. De bezieling is hetzelfde, want die kun je ook kwijt in de barok en de Franse romantiek en zeker in het belcanto van Rossini, want als coloratuurzangeres is dat natuurlijk mijn favoriete componist.

Carnegie Hall

Tijdens recitals brengt ze het repertoire van haar cd dan ook zeker niet als vrolijke toegift na een avondje Europese cultuur. Neem de muziek van Villa Lobos, Granados of anders Montsalvatge, een Spaans componist, die zich sterk liet beïnvloeden door de sfeer van de Caraïben. Ze zong zijn bewogen 'negerliederen' gewoon in de kleine zaal van de Newyorkse Carnegie Hall, als onderdeel van een programma met liederen van Wolff, Rachmaninov, Haydn, Strawinski, Weill, Monteverdi, Händel en Rossini. Niemand die daarvan opkeek. "In een programma met zoveel stijlen kan ik mijn expressie en stemgebruik laten horen." Dus passen ook de Cubaan Ernesto Lecuona en de Antilliaan Oswin 'Chin' Behilia in die sfeer.

Onmiskenbaar straalde haar charismatische zonnigheid ook uit over het jongste klassieke Edison Gala. Ze nam er de plaats in van Angela Gheorghiu die te elfder ure weigerde op te treden. Ze stal de show met werk van de cd, maar deed vervolgens menig hart smelten toen ze met de bariton Thomas Hampson, eregast van de avond,  het duet 'La ci darem la mano' uit Mozarts 'Don Giovanni' zong. Verleidelijk zingend en bewegend wond ze de grote Hampson om de vinger. Ze leerde dat spel kennen, toen ze zich aan het conservatorium specialiseerde in opera. Ze had onder meer drie jaar les van Monique Wagemakers, die regisseerde bij de Nationale Reisopera en De Nederlandse Opera.  "Als een spons zoog ik alles op wat ze me aanbood. Monique leerde me omgaan met mijn lichaam, zoeken naar mijn sterke kanten en die te gebruiken".  Volgend jaar zingt ze bij De Nederlandse Opera in Cavalleria Rusticana van Mascagni, en ze komt daar zeker in de toekomst terug. In de ZaterdagMatinee zingt ze komend seizoen in 'Andrea Chenier' an Giordano. Maar het meeste werk heeft ze bij de opera van Hannover waar ze onder meer al Händel, Mozart en Puccini zong en opklom van ensemblelid tot vaste gastsolist. Met Tania Kross in de opera gaat het dus god, maar met de opera zelf?  "Het publiek is veeleisend geworden, maar het geld om aan die verwachtingen te voldoen, wordt schaars. Ook de operawereld bezuinigt, dat betekent ook minder kansen voor jonge zangers om bij een goed operahuis terecht te komen."

Haagsche Courant, Aad van der Ven, 25 april 2005

foto's : H. and C. Baus

Tania Kross maakt nu eens een niet al te komische, maar juist hartveroverende rol van Baba the Turk, de vrouw met de baard. The Rake's Progress van Stravinsky, Hockney en Cox kan zo voorlopig nog eeuwen mee.

NRC Handelsblad, Kasper Jansen, April 25, 2005

En de op dit moment bijzonder populaire Tania Kross steelt ieders hart als de furieuze, metservies smijtende, maar ook lieve en verstandige Baba the Turk, de vrouw met de baard.

Dagblad de Limburger, May 6, 2005

De rollen zijn goed tot voortreffelijk bezet met Machteld Baumans (Anne), Marcel Reijans (Tom) en Tania Kross (Baba) als grote positieve uitschieters.

Zutphens Dagblad, Maarten Mestrom, April 30, 2005

Het meest verrassend is de op Curaçao geboren en getogen sopraan Tania Kross, die als dame-met-baard de curieuze rol speelt van Baba de Turk. Kross is een snel rijzende ster aan het Nederlandse operafirmament, die de aandacht op zich vestigt met alles wat ze onderneemt. Op haar onlangs verschenen debuut-cd 'Corazón' zingt zij aan folklore grenzende muziek uit Spaanstalige landen, maar geschoeid op  klassieke leest en begeleid door onder andere haar vaste pianist Ernst Munneke en het Matangi Kwartet. Spraakmakend was ook haar recente optreden tijdens de jongste Edison Gala, waar zij op het laatste moment de diva Angela Gheorghiu moest vervangen en smane met de bariton Thomas Hampson - eregast van de avond - een betoverend duet zong uit Mozarts 'Don Giovanni'.  En nu dan Baba de Turk. Kross vindt haar eigen rol 'een beetje bizar maar wel erg leuk'. "Je hebt in deze productie echt het idee dat je deel uitmaakt van een kunstwerk."

Tania Kross in der Kölner Philharmonie

Tania Kross im "Rising Stars"-Zyklus, da dürfte nun wirklich ein Stern aufgehen. Ein edel timbrierter, ebenmäßiger, technisch gut geführter Mezzospran, der strahlt, leuchtet und funkelt - und dies zum Ruhm vieler Meister, Stile und Moment :  in Liedern von Wolf, Rachmaninow, Montsalvatge und Mozart (als Zugabe) und musiktheatralischen Szenen von Weill, Monteverdi, Händel, Haydn, Rossini und Strawinsky (Klavierbegeleitung: Ernst Munneke). Vielleicht dürfte das Volumen noch etwas wachsen, die (noch nicht sehr ausgeladende) Tiefe etwas mehr jenen leicht vulgärischen Beiklang riskieren, der Weill ("Surabaya-Johnny"und auch Strawinsky (Türken-Baba) so übel nicht ansteht. Aber die wunderbare Musikalität dieser auch sehr einnehmend aussehenden) Niederländerin des Jahrgangs 1979 berührt - im Gespür für Stimmungen, dramatische Zuspitzungen, emotionale Tiefen.  Und gar nicht zu reden von der allzeit spürbaren Freunde am Singen, am Vorzeigen des Könnens, am lebendigen und lebhafen Ausdruck.

Tania Kross - a star is born ? 

Verkouden Kross krijgt de zaal plat

Tania Kross had pech. Op de dag dat zij haar serie recitals langs de grote concertzalen van Europa en Amerika begon, was de 28-jarige Curaçaose mezzosopraan verkouden. En of dat niet genoeg was, slingerde een lange file rond Amsterdam, zodat tientallen mensen de zaal pas binnen kwamen toen het concert allang begonnen was. Een slechte start, maar op Kross leken de onderbrekingen weinig invloed te hebben. Glimlachend wachtte zij tot iedereen een plaats had gevonden. Met grote ogen volgde ze de capriolen van een man die over stoelen heen klimmend zijn plaats vond. Waarna hij een complimentje van haar kreeg.

Voor Kross is het niet snel te gek. Ze bespeelt een zaal met gemak en is op haar best in gekke situaties. Met haar enorme theaterpersoonlijkheid en haar vermogen te communiceren met publiek, onderscheidt ze zich het meest van haar collega's. Maar ook haar zang is de afgelopen jaren enorm vooruitgegaan. Het Concertgebouw selecteerde haar daarom voor de serie 'Rising Stars', wat betekent dat Kross in vijf Europese steden en in New York zal optreden met een liedrecital.

Helaas werd Kross woensdagavond door haar verkoudheid behoorlijk beperkt. Ze kortte het programma in en dronk vele glaasjes water, maar dat voorkwam niet dat haar stem af en toe tekortkwam. Hier en daar waren er intonatieprobleempjes en ook zong ze soms minder vrij en kleurrijk dan ze zou kunnen. Toch wist ze de zaal overtuigend in te pakken met haar zang.

Haar ambitieuze programma toonde haar veelzijdigheid. Duitse, Spaanse, Italiaanse en Engelse liederen en opera-aria's kwamen voorbij in een programma dat van Monteverdi en Händel via Hugo Wolf en Rossini naar Strawinsky en Kurt Weill liep. Daarmee liet Kross zien dat ze meer is dan een komisch talent.

Haar mooie, donkere timbre leent zich uitstekend voor de Spaanse liederen van Manuel de Falla. De uiteenlopende stemmingen die De Falla oproept, bracht Kross met veel zeggingskracht naar voren, van het intieme, melancholische 'Asturiana' tot de uitzinnige pijn in 'Polo'. Ook Weills 'Surabaya Johnny', 'Bilbao Song' en vooral 'I'm a stranger here myself' kregen met minimale middelen een theatrale uitvoering.

Ondanks het donkere timbre heeft Kross een lichte, flexibele stem. Die kant kwam aan bod in aria's van Händel, Monteverdi en Rossini. Rossini's 'Cruda sorte' uit 'L'Italiana in Algeri' slaagde het best. Hier kwinkeleerde haar stem voor het eerst zorgeloos. 'As I was saying' uit Strawinsky's 'The Rake's progress' was de ideale uitsmijter, waarin ze zich uitleefde met boze uithalen.

Voor pianist Ernst Munneke was het een zware avond, omdat hij zich in uiteenlopende stijlen moest laten zien. Monteverdi en Händel is op piano bijna niet te doen. Daarom was zijn bijdrage daar niet tot steun van Kross. Maar in de toegift van Mozarts 'Der Zauberer' was hij parelend op zijn best.

Klik hier om het radio-interview te beluisteren met bijvoorbeeld RealPayer of Media Player. 

De Telegraaf, Thiemo Wind, 13 september 2004

NRC Handelsblad, Mischa Spel, July 5, 2004 

De Volkskrant, Guido van Oorschot, May 25, 2004

******************** 

"Opvallend zwaar zijn hier gecast de twee vrouwenrollen. De zeer jonge Nederlandse mezzosopraan Tania Kross is met haar royale stem en fiere aanwezigheid eigenlijk te charismatisch voor de bijrol van trouwe kamenierster Suzuki. Anderzijds maakt juist die power-uitstraling van deze Suzuki iets heel bijzonders; meer een rijpe, moederlijke vriendin dan een schuwe bediende. En een beetje stevige Suzuki is ook wel nodig naast  sopraan Ai-Lan Zhu ...... 

“The two women’s roles are cast remarkably heavily. The very young Dutch mezzo soprano Tania Kross is almost too charismatic for the minor role of the loyal chamber maid, with her royal voice and proud presence.  On the other hand, it is just this powerful radiance that makes her so special; she is more like a mature, motherlike friend than a timid servant.”

NRC Handelsblad, Mischa Spel, May 24, 2004

********************

"De kleinere rollen zijn eveneens redelijk bezet met onder andere Tania Kross (Suzuki) en Roger Smeets (Sharpless)."

“The smaller roles are also acceptably cast with Tania Kross (Suzuki), among others…”

De Telegraaf, Eddie Vetter, May 25, 2004 

NRC Handelsblad, Kasper Jansen, September 1, 2003

 

“The mezzo-soprano Tania Kross sings full of passion and warmth about the friendly miller and his voluptuous highness, the Corregidor with the three-cornered hat.”

Lidy van der Spek, Leids Dagblad, 2001